 |
|
|  Κυριακή 22/7
Eνας Δεσπότης-υπόδειγμα!
Τρεις κατοικίες για πολύτεκνους σε χωριά του Βοϊου ,με ενέργειες τού Μητροπολίτη Σιατίστης, Παύλου-Ενα απο τα σπίτια ειναι προσφορά Ομογενή στην Αυστραλία,με καταγωγή απο το Τσοτύλι Κοζάνης
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Με το σύνθημα «οι πολλοί για τον ένα» ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος, ξεκίνησε την εκστρατεία ενημερώνοντας τους πιστούς της Μητρόπολής του για το πρόγραμμα βοήθειας και στεγαστικής αποκατάστασης πολυτέκνων σε εγκαταλελειμμένες κατοικίες στα χωριά του Βοΐου. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε πολύτεκνες οικογένειες που ζουν σε άσχημες συνθήκες σε σπίτια στα μεγάλα αστικά κέντρα και ειδικότερα στην Αθήνα. «Θέλουμε να προσφέρουμε την ευκαιρία στις οικογένειες να ζήσουν σε καλύτερες συνθήκες, σε όσους επιθυμούν να ξεκινήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους μια νέα ζωή στην επαρχία» σημείωσε ο Μητροπολίτης Παύλος και από την άλλη υπογράμμισε ότι «θα ΅ναι μια ευκαιρία να ξαναζωντανέψουν ορισμένα από τα χωριά του Βοΐου, που ζουν μόνο ηλικιωμένοι».
Μέχρι το Φθινόπωρο τρεις κατοικίες θα έχουν παραδοθεί στις πολύτεκνες οικογένειες που έχουν επιλεγεί. Προς το τέλος Αυγούστου μια κατοικία με επτά δωμάτια στο χωριό Χορηγός του Βοΐου θα παραδοθεί σε πολύτεκνη οικογένεια με επτά παιδιά, που τώρα μένει σε σπίτι μόλις 45 τετραγωνικά μέτρα. Η μητέρα είναι έγκυος στο όγδοο και όπως ανέφερε ο Μητροπολίτης Παύλος το γεγονός της γέννησης «θα Άναι σημάδι ελπίδας για το Βόϊο όπου οι κάτοικοι του έχουν σταματήσει να ακούν παιδικές φωνές». Η κατοικία προσφέρθηκε στη Μητρόπολη από οικογένεια που μένει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, όπου με αυτό τον τρόπο θέλησαν να στηρίξουν την προσπάθεια μας. Εξήγησε ότι για τη συγκεκριμένη οικογένεια θα αγοραστούν εκτάσεις γης προκειμένου να ασχοληθούν με τη γεωργία.
Ο Μητροπολίτης Παύλος εξιστορεί πώς ξεκίνησε η προσπάθεια για το πρόγραμμα παροχής στέγης στους πολύτεκνους, που ορισμένοι εξ αυτών ζουν σε πολύ κακές συνθήκες στη Αθήνα. Την ημέρα του δεκαπενταύγουστου στο μοναστήρι του Μικροκάστρου όπου συγκεντρώνει το θρησκευτικό ενδιαφέρον ακόμη και των ξενιτεμένων Βοϊατών ανακοινώθηκε η πρωτοβουλία της μητρόπολης, όπου «ζητήσαμε από τους πιστούς να εισφέρουν ως ετήσια συνδρομή 10 ευρώ έκαστος γιΆ αυτό τον ιερό σκοπό». Αν και η μητρόπολη είναι αρκετά φτωχή, πολλοί οικισμοί του Βοΐου είναι έρημοι ή μένουν μόνο ηλικιωμένοι «πολλοί κάτοικοι ανταποκρίθηκαν με ζήλο στην πρόσκλησή μας».
Από δωρεές μόλις τριών ανθρώπων που έδωσαν συνολικά 20.000 ? αγοράστηκε κατοικία μαζί με 32 στρέμματα γης στο χωριό Πλατανιά Βοΐου. Ο Μητροπολίτης εξηγεί ότι η κατοικία προορίζεται για μια οικογένεια με τέσσερα παιδιά όπου γνωρίζουν ήδη ότι θα ασχοληθούν με τη γεωργία και καλλιέργεια των αρωματικών φυτών και τριαντάφυλλων που τα τελευταία χρόνια παράγονται κατά αποκλειστικότητα στην περιοχή και απορροφώνται από την αγορά.
Όπως φαίνεται τα νέα ταξίδεψαν γρήγορα στην Αυστραλία όπου υπάρχουν αρκετοί ξενιτεμένοι από τη Σιάτιστα, τη Νεάπολη, το Τσοτύλι και τα χωριά του Βοΐου. Ένας ομογενής που άκουσε για την πρωτοβουλία μας, σημειώνει ο κ Παύλος, «χωρίς δεύτερη κουβέντα πρόσφερε ως δωρεά το σπίτι του μαζί μΆ ένα μικρό οικόπεδο στο Τσοτύλι». Στην κατοικία θα εγκατασταθεί μια πενταμελής οικογένεια και επειδή δεν υπάρχει σύζυγος έχει ρυθμιστεί ακόμη και η εργασία για ένα μέλος της οικογένειας.
Ο Μητροπολίτης Σιάτιστας βρίσκει χρόνο να παρακολουθεί ακόμη και τις εργασίες επιδιόρθωσης που πραγματοποιούν τα συνεργεία για να γίνουν τα σπίτια εκ νέου λειτουργικά και κατοικήσιμα. Τονίζει ότι θα χρειαστεί να απευθυνθεί εκ νέου στους πιστούς της μητρόπολης για την ετήσια συνδρομή των 10 ? ώστε ορισμένες ατέλειες στις κατοικίες να επιδιορθωθούν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
