Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 1/8

O «El Pepe» στην μεγάλη οθόνη

Ο Σέρβος σκηνοθέτης, Εμίρ Κουστουρίτσα,βρήκε τον πρωταγωνιστή στην ταινία του "Τελευταίος Ήρωας" στο πρόσωπο του πρώην προέδρου της Ουρουγουάης, Χοσέ Μουχίκα



ΑΠΕ-ΜΠΕ.-

Ο σκηνοθέτης Εμίρ Κουστουρίτσα δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για τον κεντρικό χαρακτήρα της τελευταίας του ταινίας, τον πρώην πρόεδρο της Ουρουγουάης, πρώην αντάρτη του αριστερού κινήματος, Χοσέ Μουχίκα γνωστό ως «El Presidente mas pobre» (ο φτωχότερoς αρχηγός κράτους) ή απλώς ως «El Pepe». Ο Σέρβος σκηνοθέτης ολοκλήρωσε πριν από λίγες μέρες τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ο Τελευταίος Ήρωας» (Last Hero) στο αγρόκτημα του Χοσέ Μουχίκα, σύμφωνα με το κροατικό πρακτορείο ειδήσεων Hina. Ο Εμίρ Κουστουρίτσα χαρακτήρισε τη νέα του ταινία κορύφωση του θαυμασμού του για την αριστερά της Λατινικής Αμερικής, η οποία σήμερα έχει πολύ λίγους ήρωες, όπως είπε. «Γεννήθηκα ιδεαλιστής» ανέφερε ο δύο φορές βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών, Εμίρ Κουστουρίτσα. «Εφόσον δεν μπορούσα να κάνω τίποτα με τους δύο – και οι δύο έχουν πεθάνει - όταν άκουσα για έναν πρόεδρο που εξακολουθεί να οδηγεί το τρακτέρ του και να κάνει επισκευές στο σπίτι του ... είπα: Αυτός είναι ο άνθρωπος μου. Και δεν έκανα λάθος». Ο Μουχίκα έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο όταν στη διάρκεια της προεδρικής του θητείας (2010-2015) ζούσε στο αγρόκτημά του, οδηγούσε το Vw Beetle (Σκαθάρι) αυτοκίνητό του και έδινε το μεγαλύτερο μέρος του μισθού του για ανθρωπιστικούς σκοπούς. Σήμερα ο 81 ετών γερουσιαστής Χοσέ Μουχίκα έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του επικρίνοντας τον καπιταλισμό και τη σπατάλη στις διεθνείς διασκέψεις του ΟΗΕ. Το ντοκιμαντέρ, το οποίο συνδυάζει συνεντεύξεις με αρχειακό υλικό, ασχολείται με τις τελευταίες ημέρες της προεδρίας του, όταν παρέδωσε τη σκυτάλη στον διάδοχο και σύμμαχό του, Ταμπαρέ Βάσκες. Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ ολοκληρώθηκαν στο αγρόκτημα, στο οποίο ο πρώην πρόεδρος έχει φιλοξενήσει πολλούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του βασιλιά της Ισπανίας, Χουάν Κάρλος. Φορώντας κοντομάνικο πουκάμισο, καπέλο, φαρδύ παντελόνι και λαστιχένια πέδιλα, ο Μουχίκα ήταν έτοιμος να απαντήσει στις ερωτήσεις του Κουστουρίτσα. Μεταξύ άλλων ρωτήθηκε και τι πιστεύει για το ντοκιμαντέρ. «Θα βοηθήσει τους ανθρώπους να μάθουν για την Ουρουγουάη. Έχουμε τόσα πολλά να προσφέρουμε στον κόσμο», είπε για τη χώρα του με πληθυσμό 3,4 εκατομμύρια κατοίκους και τρεις φορές περισσότερες αγελάδες.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία