Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 9/8

Ομογένεια-Αυστραλία

Ομογενείς παρέδωσαν ιατρικό εξοπλισμό σε ελληνικό νοσοκομείο



Μελβούρνη.-neoskosmos.com

Το όνειρό τους πραγματικότητα έκαναν πριν λίγες ημέρες τα μέλη του φιλανθρωπικού οργανισμού Australian Hellenic Medical Charity Inc., παραδίδοντας ένα υπερσύγχρονο μηχάνημα υπερήχων BK Flex Ultrasound στο Νοσοκομείο Πολυγύρου Χαλκιδικής. Ο συγκεκριμένος οργανισμός συστάθηκε πριν από περίπου δύο χρόνια με πρωτοβουλία του ομογενούς επιχειρηματία Κωνσταντίνου Μπαρκούκη, ο οποίος κατάγεται από την Βόρεια Ελλάδα και κατά την τελευταία επίσκεψή του πριν δυο χρόνια διαπίστωσε τις ελλείψεις του νοσοκομείου και αποφάσισε να βοηθήσει. Ο οργανισμός AHMC λειτουργεί υπό την καθοδήγηση του ελληνικής καταγωγής αρχιδικαστή της Νότιας Αυστραλίας, Χριστόφορου Κουράκη, και αντικειμενικό στόχο έχει να συλλέγει χρήματα για την αγορά ιατρικού εξοπλισμού διαφόρων ελληνικών νοσοκομείων σε ολόκληρη την χώρα. Μετά από δύο χρόνια σκληρής δουλειάς, οι ομογενείς κατόρθωσαν να συλλέξουν το συνολικό ποσό των $75,000. Παρόντες στην παράδοση ήταν ο ίδιος ο κ. Μπαρκούκης, η σύζυγός του Δέσποινα, ταμίας του οργανισμού, ο ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίας Σωτήρης Φίλης, επίσης μέλος του ΔΣ, η διευθύντρια του Νοσοκομείου Πολυγύρου, Λαμπρινή Στεφανίδου και ο διευθυντής της Ουρολογικής Κλινικής κ. Δεληγιαννίδης. «Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό να επιστρέψουμε στην Ελλάδα και να προσφέρουμε με αυτό τον τρόπο και στόχος μας είναι να συνεχίσουμε να δίνουμε στην πατρίδα μας όπως και όσο μπορούμε» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μπαρκούκης. Αρωγός στην προσπάθεια αυτή και ο 32χρονος δικηγόρος Lukasz Wyszynski, ο οποίος αν και μη Έλληνας, θέλησε να προσφέρει τις νομικές υπηρεσίες του αμισθί, για να ξεπληρώσει -όπως είπε- ένα ηθικό χρέος του προς την Ελλάδα, αφού, τον Σεπτέμβριο του 1986, όταν μαζί με τους γονείς του αναγκάστηκε να δραπετεύσει για πολιτικούς λόγους από την Πολωνία, η οικογένεια του βρήκε καταφύγιο στην Ελλάδα. Στο ΔΣ του Οργανισμού συμμετέχει και ο πανεπιστημιακός και ερευνητής Ανδρέας Ευδοκίου, ενώ σύμφωνα με τον ομογενή κ. Μπαρκούκη, ήδη διερευνάται η πιθανότητα μιας δεύτερης πρωτοβουλίας συλλογής χρημάτων για μια κλινική στην περιοχή Αττικής, την οποία ήδη έχουν επισκεφθεί και ενδεχομένως χρειάζεται την βοήθειά τους. «Θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε στη δεύτερη πατρίδα μας όπως και όσο μπορούμε» καταλήγει ο κ. Μπαρκούκης.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία