Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 10/8

The Times

Η Τουρκία στο κέντρο μιας τέλειας οικονομικής καταιγίδας



ΑΠΕ-ΜΠΕ.-

Η Toυρκία βρίσκεται στο κέντρο μιας τέλειας οικονομικής καταιγίδας. Ο πληθωρισμός είναι στο 16%. Το δημόσιο χρέος έχει το χαρακτηρισμό «σκουπίδια». Η χρηματοοικονομική πολιτική του Προέδρου Eρντογάν τίθεται υπό αμφισβήτηση λόγω της αντίθεσής του με τις αυξήσεις των επιτοκίων και του πρόσφατου διορισμού του γαμπρού του ως επικεφαλής του υπουργείου Οικονομικών, γράφουν οι Τάιμς του Λονδίνου. Οι επενδυτές αρχίζουν τώρα να αμφισβητούν την πιστοληπτική ικανότητα των τουρκικών τραπεζών και των εταιρειών με μεγάλα δάνεια σε ξένο νόμισμα. Η Τουρκία αντιμετωπίζει μια πιστωτική κρίση που θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα σε κρίση, σύμφωνα με την Capital Economics. Αυτό, με τη σειρά του, θα πλήξει τους εξαγωγείς στην Τουρκία καθώς και τους κατόχους των ομολόγων της Τουρκίας. Η οικονομία της χώρας δεν είναι αρκετά μεγάλη για να απειλήσει σοβαρά με εξάπλωση του προβλήματος στις αγορές, αλλά παρά ταύτα θα τις ταρακουνήσει. Στο ίδιο μήκος κύματος το BBC τονιζει: Οι πρόσφατες εξελίξεις στην οικονομία της Τουρκίας είναι αναντίλεκτα ανησυχητικές καθώς η τουρκική λίρα απώλεσε περίπου το 30% της αξίας της έναντι του αμερικανικού δολαρίου από την αρχή του έτους, το χρηματιστήριο παρουσίασε πτώση 17% και αυξήθηκε το κόστος δανεισμού. Η Τουρκία έχει έλλειμμα στο διεθνές της εμπορικό ισοζύγιο καθώς εισάγει περισσότερα απ' όσα εξάγει, δηλαδή δαπανά περισσότερα από αυτά που κερδίζει. Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο ούτε επικίνδυνο, ωστόσο, το έλλειμμα της Τουρκίας είναι αρκετά μεγάλο, περίπου στο 5,5% επί του ΑΕΠ πέρυσι. Επιπλέον, η Τουρκία παρουσιάζει δυο ακόμα χαρακτηριστικά αναφορικά με το ξένο χρέος της που συμβάλλουν στην ευθραυστότητά της: πρώτον, έχει υψηλό επίπεδο χρέους το οποίο πρέπει να αποπληρώσει στο εγγύς μέλλον και θα πρέπει να ξαναδανειστεί, δηλαδή, το χρέος της πρέπει να επαναχρηματοδοτηθεί (ο Fitch εκτιμά ότι οι συνολικές χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας θα είναι σχεδόν 230 δισ.). Δεύτερον, πολλές τουρκικές εταιρείες έχουν δανειστεί σε ξένο νόμισμα και αυτά τα δάνεια γίνονται δυσχερέστερα στην αποπληρωμή τους αν μειώνεται η αξία του εθνικού νομίσματος, πράγμα το οποίο έγινε. Επιπλέον, οι χρηματαγορές είναι πολύ ανήσυχες για τις απόψεις του Eρντογάν σχετικά με την οικονομική πολιτική και την πίεση που θεωρούν ότι ασκεί στην κεντρική τράπεζα της χώρας.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία