 |
|
|  Σάββατο 11/8
Καλά νέα απο το Αφγανιστάν
Ένα κορίτσι από την Καμπούλ βγήκε πρώτη στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα πανεπιστήμια, υποσχόμενη να παλέψει για την ισότητα των φύλων
AFP-Reuters
Ένα κορίτσι από την Καμπούλ, η Ταμίνα Παγιέντα, εξασφάλισε την πρώτη θέση μεταξύ 158.000 συνυποψήφιων της, στις φετινές εξετάσεις για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια του Αφγανιστάν.
«Χωρίς αμφιβολία, το να πετύχει μια γυναίκα σε μια πατριαρχική κοινωνία είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Πιστεύω στον στόχο της ισότητας των φύλων και είμαι βέβαιη ότι η σκληρή δουλειά ταλαντούχων κοριτσιών θα διασφαλίσει ότι αυτός ο στόχος θα επιτευχθεί μία μέρα στο Αφγανιστάν», δήλωσε η Ταμίνα στο πρακτορείο Xinhua. «Τα κορίτσια μπορεί να είναι πιο ταλαντούχα από τα αγόρια και η εξασφάλιση της υψηλότερης βαθμολογίας για εμένα στις εισαγωγικές εξετάσεις αποδεικνύει αυτό το γεγονός», δήλωσε με περηφάνια.
Συνολικά 165.698 Αφγανοί είχαν εγγραφεί για να συμμετάσχουν στις εξετάσεις νωρίτερα φέτος. Από τους 158.589 που τελικά πήραν μέρος στη σχετική διαδικασία πριν από περίπου δύο μήνες, πάνω από 60.000 ήταν αυτοί που πήραν το εισιτήριο για να εγγραφούν στα κρατικά πανεπιστήμια και τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.
Με ιδιαίτερη αίσθηση ικανοποίησης, η Ταμίνα δήλωσε ότι «η σκληρή δουλειά και η στήριξη των γονιών» της τής άνοιξαν το δρόμο προς την επιτυχία.
Φορώντας μαντήλα ως ένδειξη σεβασμού προς τις αρχές του ισλάμ και τις παραδόσεις του Αφγανιστάν και πιστεύοντας παράλληλα στην ισότητα των φύλων, η Ταμίνα δήλωσε ότι ποτέ δεν θεωρούσε τις γυναίκες πολίτες δεύτερης κατηγορίες στην πατριαρχική κοινωνία του Αφγανιστάν όπου ο μισογυνισμός είναι κοινός τόπος.
«Ποτέ δεν πίστεψα ότι τα κορίτσια είναι λιγότερο έξυπνα από τα αγόρια», δήλωσε. «Τα κορίτσια μπορούν να είναι περισσότερο ταλαντούχα από τα αγόρια εάν το περιβάλλον τούς επιτρέψει να μορφωθούν».
Στο Αφγανιστάν, πολλοί γονείς είναι συντηρητικοί, δεν πιστεύουν στην ανάγκη για μόρφωση των γυναικών και δεν στέλνουν τα κορίτσια τους στο σχολείο. Η επιτυχία όμως της Ταμίνα χαιρετίστηκε από πολλούς Αφγανούς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
