 |
|
|  Παρασκευή 17/8
Μέσα Ενημέρωσης-ΗΠΑ
Αντιμέτωπες με τις αλλεπάλληλες επιθέσεις του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που τις κατηγορεί για "fake news", οι εφημερίδες υπερασπίζονται την ελευθερία του Τύπου στις ΗΠΑ
AFP
«Οι δημοσιογράφοι δεν είναι ο εχθρός»: εκατοντάδες αμερικανικές εφημερίδες πέρασαν στην αντεπίθεση κατά του Ντόναλντ Τραμπ ,δημοσιεύοντας κύρια άρθρα για να υπογραμμίσουν πόσο σημαντική είναι η ελευθερία του Τύπου.
Με επικεφαλής την Boston Globe και υπό το σύνθημα #EnemyOfNone (Εχθρός κανενός), περισσότεροι από 200 δημοσιογραφικοί οργανισμοί απαντούν στον πολλαπλασιασμό των φραστικών επιθέσεων του Αμερικανού προέδρου εναντίον των ΜΜΕ, ο οποίος χαρακτηρίζει κατά βούληση "Fake News” (ψεύτικες ειδήσεις) όποιο ΜΜΕ δημοσιεύει πληροφορίες που δεν του αρέσουν.
Ο δισεκατομμυριούχος δεν διστάζει να χαρακτηρίζει ακόμη και μεγάλα μέσα «εχθρικά» ή «εχθρό του λαού».
«Έχουμε σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες έναν πρόεδρο ο οποίος επινόησε ένα μάντρα σύμφωνα με το οποίο όποιο ΜΜΕ δεν υποστηρίζει ανοικτά την πολιτική της παρούσας κυβέρνησης είναι ‘εχθρός του λαού’», γράφει στο κύριο άρθρο της η Globe.
«Είναι ένα από τα πολλά ψέματα που διαδίδει ο πρόεδρός μας όπως ένας κοινός τσαρλατάνος που έριχνε σκόνη ή ‘μαγικό νερό’ σε ένα πλήθος γεμάτο ελπίδα», συνεχίζει η εφημερίδα.
Σύμφωνα με την Globe, αυτή η στάση του Τραμπ απέναντι στα ΜΜΕ ενθαρρύνει ισχυρούς άνδρες όπως ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ή ο Τούρκος ομόλογός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να μεταχειρίζονται τους δημοσιογράφους σαν να ήταν εχθροί.
Οι New York Times, που αποτελούν συχνά στόχο του προεδρικού υβρεολογίου, δημοσίευσαν ένα σύντομο κύριο άρθρο υπό τον τίτλο, με κεφαλαία γράμματα, «Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ», υπενθυμίζοντας πως ο λαός έχει δικαίωμα να ασκεί κριτική στον Τύπο.
«Όμως το να επιμένετε ότι οι αλήθειες που δεν σας αρέσουν είναι ‘fake news’ είναι επικίνδυνο για τη δημοκρατία», γράφουν οι Times.
Άλλα ΜΜΕ σε όλη τη χώρα υπερασπίστηκαν τον ρόλο του Τύπου, που συνίσταται, σύμφωνα με ορισμένες από αυτές, στην εξοικονόμηση χρόνου για τους φορολογούμενους.
«Οι δημοσιογράφοι καλύπτουν ανιαρές κυβερνητικές συναντήσεις και αποκωδικοποιούν τους τρόπους χρηματοδότησης του δημόσιου σχολείου, ώστε να μην χρειαστεί να το κάνετε εσείς», γράφει η Arizona Daily Star. «Δεν είναι κάτι τόσο σημαντικό όσο η πρώτη τροπολογία [του αμερικανικού Συντάγματος], αλλά μπορεί να εξυπηρετεί!».
Για τους υπέρμαχους της ελευθερίας του Τύπου, οι δηλώσεις του Τραμπ συνιστούν απειλή για τον ρόλο του Τύπου απέναντι στην εξουσία και είναι αντίθετες με την πρώτη τροπολογία του Συντάγματος που εγγυάται την ελευθερία της έκφρασης και προστατεύει τους δημοσιογράφους.
«Δεν πιστεύω πως ο Τύπος πρέπει να μείνει χωρίς να κάνει τίποτα και να υποφέρει, πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του όταν ο πιο ισχυρός άνθρωπος στον κόσμο προσπαθεί να εξασθενίσει την πρώτη τροπολογία», εκτιμά ο Κεν Πόλσον, πρώην αρχισυντάκτης της εφημερίδας USA Today και ένας από τους υπευθύνους του Newseum, του μουσείου των ειδήσεων στην Ουάσινγκτον.
Όμως αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα αυτής της εκστρατείας ευαισθητοποίησης: «Οι άνθρωποι που διαβάζουν το κύριο άρθρο δεν έχουν ανάγκη να πειστούν. Δεν είναι εκείνοι που ουρλιάζουν (στους δημοσιογράφους) στις προεδρικές συναντήσεις».
Όπως λέει ο ίδιος, απέναντι στις επιθέσεις του Λευκού Οίκου, τα ΜΜΕ πρέπει να ξεδιπλώσουν μια ευρύτερη εκστρατεία «μάρκετινγκ» προκειμένου να υπογραμμίσουν τη σημασία της ελευθερίας του Τύπου ως θεμελιώδους αξίας.
Ωστόσο η σημερινή πρωτοβουλία θα μπορούσε να χαλυβδώσει τους υποστηρικτές του προέδρου, που μπορεί να δουν σε αυτήν μια απόδειξη πως τα ΜΜΕ συνασπίζονται εναντίον του.
«Τα ΜΜΕ οργανώνουν μια επίθεση περισσότερο μελετημένη και δημόσια από ποτέ εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ» και εναντίον «του μισού της χώρας που τον υποστηρίζει», έγραψε στο Twitter ο Μάικ Χάκαμπι, Ρεπουμπλικανός πρώην κυβερνήτης και σχολιαστής στο συντηρητικό τηλεοπτικό δίκτυο Fox News.
Ακόμη και επικριτές του προέδρου έχουν τις αμφιβολίες τους. Όπως ο Τζακ Σέιφερ, του Politico, που εκτιμά πως η συντονισμένη προσπάθεια «θα έχει σίγουρα ένα αντιπαραγωγικό αποτέλεσμα».
Όμως για τους υποστηρικτές των ΜΜΕ, το διακύβευμα είναι πολύ σημαντικό για να δεχθούν πως οι προεδρικές δηλώσεις είναι εκτός ελέγχου.
Ορισμένοι εκτιμούν πως οι δηλώσεις του προκάλεσαν απειλές εναντίον δημοσιογράφων και θα μπορούσαν επίσης να έχουν δημιουργήσει ένα εχθρικό κλίμα το οποίο οδήγησε σε βίαιες επιθέσεις όπως εκείνη εναντίον της Capital Gazette στην Ανάπολις (Μέριλαντ) στα τέλη Ιουνίου, όπου πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν από έναν δράστη που είχε μια διένεξη με την εφημερίδα.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της Ipsos, 43% των Ρεπουμπλικάνων πιστεύουν πως ο πρόεδρος πρέπει να έχει την εξουσία να κλείνει τα ΜΜΕ που τηρούν μια «κακή στάση».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
