 |
|
|  Σάββατο 18/8
Ομογένεια-Αυστραλία
Δημοσιογράφος του Περθ ο φετινός «Καστελλορίζιος της Χρονιάς»
neoskosmos.com
Ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Βασίλης (Basil) Ζεμπίλας, γνωστός για τη δράση του στον χώρο της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου και του αθλητικού ρεπορτάζ ειδικότερα, είναι το πρόσωπο που χρίστηκε “Καστελλορίζιος της Χρονιάς” για το 2018.
Το βραβείο, που έχει καθιερωθεί ως θεσμός από το 1993 -που η Ένωση Καστελλοριζίων Βικτώριας το απένειμε για πρώτη φορά στον γερουσιαστή Nick Bolkus- αποσκοπεί να τιμήσει άτομα που έχουν διακριθεί για τα επαγγελματικά τους επιτεύγματα και την κοινωνική τους προσφορά.
Απόφοιτος του Murdosh University, ο κ. Ζεμπίλας ξεκίνησε την καριέρα του στα έντυπα ΜΜΕ προτού κάνει τα πρώτα του βήματα στην τηλεόραση το 1994.
Σήμερα συγκεντρώνει στο ενεργητικό του 25 χρόνια εργασίας στα αυστραλιανά ΜΜΕ, ενώ έχει συνεισφέρει επανειλημμένως σε φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες, κυρίως μέσω του ρόλου του στον τηλεμαραθώνιο του Channel Seven στο Περθ, που παρουσιάζει από το 2010. Ενδεικτικά, η διοργάνωση κατάφερε να συγκεντρώσει πέρυσι $36 εκ. για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Ζεμπίλας παρουσιάζει αθλητικές ειδήσεις και είναι συμπαρουσιαστής μιας εκπομπής του σαββατοκύριακου στο Seven Network και μιας ραδιοφωνικής εκπομπής στον σταθμό 6PR. Στο πλαίσιο της εργασίας του για το Seven Network έχει παραβρεθεί σε επτά διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων.
Πριν από 9 χρόνια, ο καταξιωμένος δημοσιογράφος επέλεξε να παντρευτεί τη σύζυγό του Amy Graham, στην πατρίδα των προγόνων του, φέρνοντας στο Καστελλόριζο συγγενείς και φίλους για να γιορτάσουν μαζί τους.
Σε σχετική ανακοίνωση, ο πρόεδρος της Ένωσης Καστελλοριζίων Βικτώριας, Nik Spartels, έκανε λόγο για έναν “άξιο αποδέκτη του βραβείου” που πληροί και με το παραπάνω τα τρία κριτήρια που απαιτούνται για να λάβει κάποιος την τιμητική διάκριση.
“Έχει καταγωγή από το Καστελλόριζο και από τις δύο πλευρές των παππούδων και γιαγιάδων του και με τη μητέρα του να έχει γεννηθεί στο νησί, έχει διαπρέψει στον τομέα του, έχει πραγματοποιήσει εξέχουσα προσφορά στην ευρύτερη κοινότητα και έχει αναδειχθεί σε πρότυπο για τους συμπατριώτες του.
Επιπλέον, ο Βασίλης (Basil) είναι πολύ υπερήφανος για τις ρίζες και τόσο αυτός όσο και τα μέλη της οικογένειάς του απολαμβάνουν τον σεβασμό της καστελλορίζιας, ελληνικής και αυστραλιανής κοινότητας” σχολίασε χαρακτηριστικά ο κ. Spartels.
Η απονομή του τίτλου στον κ. Ζεμπίλα πρόκειται να πραγματοποιηθεί σε ειδική εκδήλωση στη Μελβούρνη τον Οκτώβριο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
