Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 20/8

Επιστήμη-Αυστραλία

Μια μέλισσα μπορεί σταματήσει την παγκόσμια εξάρτηση από τα πλαστικά



Sydney Morning Herald,ΑΠΕ-ΜΠΕ.-

Αυστραλοί ερευνητές πιστεύουν ότι μια αυστραλιανή μέλισσα που παράγει ένα προϊόν «τύπου σελοφάν» για τις φωλιές της θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να τεθεί τέλος στην παγκόσμια εξάρτηση από τα πλαστικά μιας χρήσης. Πρόκειται για τη μέλισσα Hylaeus nubilosus, που είναι γνωστή για το χαρακτηριστικό κίτρινο σήμα στην πλάτη της, δεν ζει σε κυψέλη αλλά έχει προκαλέσει το επιστημονικό ενδιαφέρον λόγω του υλικού που παράγει για την κατασκευή της φωλιάς της, το οποίο είναι μη τοξικό, αδιάβροχο, ανθεκτικό στη φλόγα και ικανό για να αντέξει στη θερμότητα. Μια εταιρία βιοτεχνολογίας στη Νέα Ζηλανδία, η Humble Bee, προσπαθεί να αξιοποιήσει το υλικό αυτό με την ελπίδα ότι θα παράξει μια εναλλακτική λύση στο πλαστικό.

Στόχος η αντιγραφή του υλικού

Η Βερόνικα Χάργουντ Στίβενσον, ιδρυτής της επιχείρησης, δήλωσε ότι άρχισε να ερευνά τη δυνητική αυτή πλαστική εναλλακτική λύση, από μια ερευνητική εργασία σχετικά με τις ιδιότητες «που μοιάζουν με σελοφάν» του υλικού φωλεοποίησης των μελισσών αυτών. «Τα πλαστικά σωματίδια και τα χημικά έχουν διαπεράσει τα οικοσυστήματα και τους οργανισμούς σε όλο τον κόσμο και αυτό είναι τρομακτικό», δηλωσε στη Sydney Morning Herald. «Στόχος μας είναι η αντιγραφή αυτού του υλικού που βρίσκεται στο φυσικό περιβάλλον κάτι που άλλωστε κάνουμε εδώ και αιώνες, από τον σχεδιασμό των φτερών των αεροπλάνων που είναι εμπνευσμένος από τα αρπακτικά πουλιά», τόνισε.

«Πολύ καλό για να είναι αληθινό»

Ο Ρίτσαρντ Φιρνό, καθηγητής χημείας στο Πανεπιστήμιο Victoria του Wellington, δήλωσε πάντως ότι η ανακάλυψη του νέου υλικού είναι «πάρα πολύ καλή για να είναι αληθινή». Οι επιστήμονες αναλύουν τη γενετική σύνθεση του βιοπλαστικού μελετώντας τους αδένες των μελισσών. Η Humble Bee σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αρχικά το βιοπλαστικό υλικό για την κατασκευή αδιάβροχων υφασμάτων. «Το αδιαβροχο ένδυμα είναι σίγουρα αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο καθώς δεν θα χρειάζεται να καταφεύγουμε σε τοξικά χημικά υλικά αλλά σε φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα», δήλωσε η κ.Χάργουντ. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα χημικά που χρησιμοποιούνται για να αλλάξουν τις ιδιότητες του πλαστικού – όπως εκείνα που το καθιστούν αδιάβροχο – μπορεί να είναι επιβλαβή και να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, καρκίνου ή στειρότητας. Το βιοπλαστικό θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί στα ηλεκτρικά και τα δομικά προϊόντα. Η εταιρεία ελπίζει να αρχίσει να πωλεί το βιοπλαστικό σε πέντε χρόνια.


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία