 |
|
|  Tρίτη 21/8
Πολωνία- Γερμανία: Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς επισκέφθηκε ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας
AFP
Να διατηρηθούν στη μνήμη οι «απίστευτες θηριωδίες» των ναζί για τις μελλοντικές γενιές, ζήτησε ο επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας Χάικο Μάας κατά την επίσκεψή του στο πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς.
Ο Μάας ο οποίος έχει πει συχνά ότι το Αουσβιτς ήταν ο λόγος της ενασχόλησής του με τη πολιτική, πέρασε τη διάσημη σιδερένια πόρτα διακοσμημένη με την επιγραφή «Arbeit macht frei» (Η εργασία απελευθερώνει) στην είσοδο του στρατοπέδου το οποίο κατασκεύασαν οι Γερμανοί στην τότε κατακτημένη Πολωνία.
Ο γερμανός αξιωματούχος αναμένεται να επισκεφθεί και το γειτονικό στρατόπεδο θανάτου του Μπιρκενάου, πριν συναντήσει τον πολωνό ομόλογό του Γιάτσεκ Τσαπούτοβιτς στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Μαξιμίλιαν Κόλμπε στο γειτονικό χωριό Χαρμέζε. Ο Κόλμπε, ένας θρήσκος Πολωνός ο οποίος έδωσε τη ζωή του για να σωθεί ο πατέρας μίας οικογένειας που επρόκειτο να εκτελεσθεί στο Αουσβιτς, ανακηρύχθηκε άγιος από την Καθολική Εκκλησία το 1982.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας υπενθύμισε την «ιστορική ευθύνη» της Γερμανίας για το Ολοκαύτωμα και τα εγκλήματα πολέμου κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ απαντώντας σε ερώτηση για τις εντάσεις μεταξύ των συντηρητικών που βρίσκονται στην εξουσία στη Βαρσοβία και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο Μάας είπε ότι « οι ευρωπαϊκές αξίες όπως η ελευθερία, το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι κυρίαρχο στοιχείο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και δεν τίθενται προς αμφισβήτηση».
Αυτή είναι η δεύτερη επίσκεψη του Μάας στην Πολωνία αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
