 |
|
|  Παρασκευή 24/8
Ισπανία: Η κυβέρνηση ξεκινά την διαδικασία εκταφής τού δικτάτορα Φράνκο
AFP
Η ισπανική κυβέρνηση θα εγκρίνει σήμερα διάταγμα που θα επιτρέπει την εκταφή του πρώην δικτάτορα Φράνκο από το μαυσωλείο που τον φιλοξενεί, μία απόφαση που διχάζει την Ισπανία, όπως και άλλες μνήμες του παρελθόντας.
Ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος ανήλθε στην εξουσία την 1η Ιουνίου αφού ανέτρεψε τον συντηρητικό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι δια του Κοινοβουλίου, ανακοίνωσε την απόφαση αυτή λίγες ημέρες μετά.
«Η Ισπανία δεν μπορεί να επιτρέψει, ως εδραιωμένη και ευρωπαϊκή δημοκρατία, σύμβολα που διχάζουν τους Ισπανούς», είχε δηλώσει τότε τονίζοντας ότι η ύπαρξη ενός μαυσωλείου που στεγάζει την σορό ενός δικτάτορα θα ήταν «αδιανόητη στην Γερμανία ή την Ιταλία».
Στόχος της κυβέρνησης είναι να θέσει τέλος σε μία «ανωμαλία της δημοκρατίας», σε ένα μαυσωλείο «λατρείας ενός δικτάτορα», είχε δηλώσει ο Αντερ Γιλ πρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας στην Γερουσία. «Είναι ώρα να τελειώνουμε με αυτού του είδους τις καταστάσεις».
Ο Φράνκο, νικητής του τρομερού ισπανικού εμφυλίου πολέμου (1936-1939) έπειτα από πραξικόπημα κατά της Δεύτερης Δημοκρατίας, όρισε τις τύχες της χώρας μέχρι τον θάνατό του το 1975 και εντιαφιάσθηκε στην Valle de los Caidos (Κοιλάδα των Πεσόντων), στο πλευρό του Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα, ιδρυτή του φασιστικού κόμματος Φάλαγξ.
Μνημειακό σύμπλεγμα που βρίσκεται σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από τη Μαδρίτη. Ενας σταυρός ύψους 150 μέτρων δεσπόζει του μαυσωλείου το οποίο στεγάζει επίσης τις σορούς 27.000 φρανκιστών μαχητών και 10.000 δημοκρατικών. Για τον λόγο αυτόν, ο δικτάτορας Φράνκο προέβαλλε το μνημείο ως τόπο συμφιλίωσης.
Ομως, το μνημείο θεωρείται επίσης και σύμβολο διχασμού και απαξίωσης των δημοκρατικών, οι σοροί των οποίων εκτάφηκαν από ομαδικούς τάφους και νεκροταφεία και ενταφιάσθηκαν εκεί χωρίς να ζητηθεί η άδεια των συγγενών τους. Εκτός αυτού, 20.000 πολιτικοί κρατούμενοι συμμετείχαν στην οικοδόμηση του μαυσωλείου (1940-1959).
Σύμφωνα με τα στοιχεία του δημόσιου οργανισμού που διαχειρίζεται το μαυσωλείο, οι επισκέψεις αυξήθηκαν δραματικά μετά την ανακοίνωση του Σάντσεθ: 38.269 τον Ιούλιο, έναντι 23.135 τον Ιούνιο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
