Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 25/8

Αλλαγή πρωθυπουργού στην Αυστραλία

Ο Σκοτ Μόρισον ορκίστηκε νέος πρωθυπουργός



AFP,dpa

Ο Σκοτ Μόρισον ορκίστηκε νέος πρωθυπουργός της Αυστραλίας, ο έβδομος μέσα σε 11 χρόνια, μετά την εκδίωξη του Μάλκολμ Τέρνμπουλ. Μια σειρά από εσωτερικά «πραξικοπήματα» στους κόλπους των κυβερνώντων κομμάτων είχαν ως αποτέλεσμα κανένας πρωθυπουργός να μην έχει εκτίσει πλήρη θητεία από το 2007 και η άνοδος του Μόρισον συνεχίζει αυτή την παράδοση. «Είστε τώρα ο 30ός πρωθυπουργός της Κοινοπολιτείας της Αυστραλίας», είπε στον Μόρισον ο Γενικός Κυβερνήτης Πίτερ Κόσγκροουβ μετά την ορκωμοσία που πραγματοποιήθηκε στην Κανμπέρα. Νωρίτερα ο Μόρισον πήρε τα ηνία του κυβερνώντος Κόμματος των Φιλελευθέρων κερδίζοντας μια εσωτερική ψηφοφορία για την ηγεσία του κόμματος. Ο Τέρνμπουλ εκδιώχθηκε από την ηγεσία του κόμματος, και άρα και την πρωθυπουργία, έπειτα από μια εξέγερση συντηρητικών βουλευτών. Πριν από την τελετή ορκωμοσίας ο Μόρισον υποσχέθηκε να ενώσει το «τραυματισμένο» κόμμα των Φιλελευθέρων και να κερδίσει και πάλι την εμποστοσύνη του αυστραλιανού λαού. Είπε ότι θα ανακοινώσει τη σύνθεση της κυβέρνησής του την ερχόμενη εβδομάδα και ότι πρώτη προτεραιότητά του θα είναι η αντιμετώπιση της ξηρασίας που πλήττει μεγάλες περιοχές της χώρας. Ο 50χρονος Σκοτ Μόρισον είναι ένας ευαγγελικός συντηρητικός που «διακρίθηκε» στην εφαρμογή μιας πολιτικής «μηδενικής ανοχής» απέναντι στους μετανάστες που προσπαθούσαν να φθάσουν με πλοιάρια (boat people) στην Αυστραλία. ‘Ηταν υπουργός Οικονομικών από τον Σεπτέμβριο του 2015. Θεωρείται πιστός χριστιανός και οικογενειάρχης, άνθρωπος που κρατάει τις υποσχέσεις του. Τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν η Αυστραλία ήταν αντιμέτωπη με μια μεγάλη αύξηση των αφίξεων μεταναστών χωρίς χαρτιά στις ακτές της, και με δραματικά ναυάγια πλοιαρίων, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Τόνι Άμποτ είχε κερδίσει τις εκλογές απέναντι στους Εργατικούς με την υπόσχεση να «σταματήσει τα πλοιάρια». Ο Μόρισον ανέλαβε το υπουργείο Μετανάστευσης το οποίο μετονομάστηκε σε υπουργείο "Προστασίας των Συνόρων». Τότε ήταν που ξεκίνησε η «Επιχείρηση Κυρίαρχα Σύνορα» προκειμένου να αποτραπεί η άφιξη προσφύγων στη χώρα διά θαλάσσης. Τα πλοιάρια που μετέφεραν μετανάστες απωθούνταν συστηματικά από σκάφη του αυστραλιανού Πολεμικού Ναυτικού σε επιχειρήσεις στην ανοικτή θάλασσα για τις οποίες τηρείτο άκρα μυστικότητα. Ο Μόρισον θεωρείται πολύ λιγότερο προοδευτικός από τον Τέρνμπουλ σε κοινωνικά θέματα. Είχε αντιτεθεί πέρυσι στη νομιμοποίηση των γάμων μεταξύ ομοφυλοφίλων. Όμως, στην προσπάθεια να «μαλακώσει» την εικόνα του έχει επίσης συμμετάσχει σε μια τηλεοπτική εκπομπή μαγειρικής όπως και άλλοι πολιτικοί.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία