 |
|
|  Τετάρτη 29/8
Γερμανία-Handelsblatt
«Τούρκοι, επικριτές του καθεστώτος, διαφεύγουν στην Ελλάδα εξαιτίας του Ερντογάν»
DW/ Handelsblatt
Στον αυξανόμενο αριθμό Τούρκων που καταφεύγουν στην Ελλάδα αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο λόγω της τεταμένης πολιτικής κατάστασης στην πατρίδα τους αναφέρεται η Handelsblatt, η οποία σε εκτενή της ανταπόκριση από την Αθήνα επισημαίνει στην ιστοσελίδα της ότι «Τούρκοι επικριτές του καθεστώτος διαφεύγουν στην Ελλάδα εξαιτίας του Ερντογάν». Η εφημερίδα του Ντύσελντορφ αναφέρει ότι «χιλιάδες Τούρκοι υποβάλλουν αίτηση χορήγησης ασύλου στην Ελλάδα. Στο μεταξύ έρχονται συχνά με παράνομο τρόπο». Ο Γερμανός ανταποκριτής αναφέρεται στην περίπτωση της Λεϊλά Μπιρλίκ, πρώην βουλευτή του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, που «ήρθε (σ.σ. προ ημερών) με τη βοήθεια του σκοταδιού στην Ελλάδα διασχίζοντας τον Έβρο». Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, σε αντίθεση με τους «δεκάδες χιλιάδες Σύρους, Ιρακινούς και Αφγανούς πρόσφυγες πολέμου που διέσχισαν το ποτάμι τα περασμένα χρόνια […] η Λεϊλά Μπιρλίκ δεν τράπηκε σε φυγή εξαιτίας του πολέμου. Διέφυγε από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος διώκει αμείλικτα τους επικριτές και τους πολιτικούς του αντιπάλους».
Η Handelsblatt αναφέρει ότι η κούρδισσα πρώην βουλευτής είχε συλληφθεί το 2016 μαζί με 13 ακόμη βουλευτές του HDP με τις κατηγορίες της τρομοκρατικής προπαγάνδας και της συμμετοχής στο απαγορευμένο κουρδικό κόμμα PKK. Παρά την προσωρινή αποφυλάκισή της τον Ιανουάριο του 2017 όμως, οι τουρκικές αρχές της απαγόρευσαν την έξοδο από τη χώρα παρακρατώντας το διαβατήριό της. «Η διαφυγή της οδήγησε σε πηχυαίους τίτλους στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Η υπόθεση της Μπιρλίκ προκαλεί πονοκέφαλο στους Έλληνες διπλωμάτες. Ολοένα και περισσότεροι Τούρκοι επικριτές του καθεστώτος αναζητούν στην Ελλάδα προστασία από διώξεις. Η Άγκυρα κατηγορεί την ελληνική κυβέρνηση ότι υποδέχεται 'πραξικοπηματίες' και 'τρομοκράτες'. Η διαφυγή της γνωστής κούρδισσας πολιτικού ενδέχεται […] να επιβαρύνει επιπλέον τις ούτως ή άλλως τεταμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
