 |
|
|  Πέμπτη 30/8
Τού Κόσμου τα παράξενα
Αγγλος προπονητής απολύθηκε με sms... πριν καν τελειώσει ο αγώνας της ομάδας του!!
newsbeast.gr
Ο Harry Wheeler εντάσσεται στην κατηγορία των προπονητών που «έπεσαν» εν ώρα καθήκοντος. Αν και εδώ που τα λέμε δεν γνωρίζουμε και πολλές περιπτώσεις παρόμοια με τη δική του.
Το Σάββατο 25/8 ο Άγγλος προπονητής καθοδηγούσε την Billericay Town που αγωνίζεται στην Vanarama National League South, την έκτη κατηγορία του αγγλικού Πρωταθλήματος, στο ματς με την Chippenham Town.
Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά καθώς η ομάδα του έχανε 0-2, αλλά έγιναν πολύ χειρότερα για τον ίδιο όταν πέντε λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα έλαβε ένα μήνυμα στο κινητό του από τον ιδιοκτήτη της ομάδας Glenn Tamplin που του γνωστοποιούσε ότι απολύεται.
Η είδηση δεν προκάλεσε και μεγάλη έκπληξη σε όσους ασχολούνται με την κατηγορία και παρακολουθούν στενά τα όσα συμβαίνουν στην ομάδα, καθώς ο ιδιοκτήτης της είναι εκκεντρικός και συνηθίζει να λαμβάνει τέτοιες αποφάσεις.
Τον περασμένο Φεβρουάριο για παράδειγμα είχε απολύσει τον... εαυτό του -εκτός από ιδιοκτήτης ήταν και προπονητής- έπειτα από την ήττα-αποκλεισμό της Billericay από τα προημιτελικά του FA Trophy. Δύο 24ωρα μετά βέβαια αναίρεσε την απόφασή του λέγοντας πως ήταν επιθυμία των ποδοσφαιριστών να παραμείνει στον πάγκο.
Τον Απρίλιο που η Billericay έδινε μάχη για την άνοδό της στην επόμενη κατηγορία, αποφάσισε εκ νέου να παραιτηθεί, παραχωρώντας αυτή τη φορά τα ηνία στον Wheeler, τον οποίο προειδοποίησε πως σε περίπτωση που δεν καταφέρει να προβιβάσει την ομάδα θα απολυθεί.
Ο Άγγλος προπονητής τα πήγε περίφημα εξασφαλίζοντας την άνοδο μια αγωνιστική πριν το τέλος, κρατώντας προσωρινά τη θέση του.
Η νέα αγωνιστική σεζόν ξεκίνησε με εντυπωσιακό τρόπο για την Billericay καθώς πριν το «μοιραίο» παιχνίδι με την Chippenham, βρισκόταν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα με τέσσερις νίκες και μια ισοπαλία. Άβυσσος η ψυχή του ιδιοκτήτη...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
