Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 2/9

Το Airbnb εκτίναξε τις τιμές ακινήτων και ενοικίων στην Ελλάδα



Spitogatos

Ετήσια αύξηση των ζητούμενων τιμών ενοικίασης κατά 17% κατά μέσον όρο στην Αθήνα, 14% στη Θεσσαλονίκη και 6% στην υπόλοιπη Ελλάδα θα συναντήσουν όσοι φοιτητές κληθούν να μετακινηθούν σε άλλες πόλεις από τον τόπο διαμονής τους για τις σπουδές τους. Παράλληλα αρχίζει να αυξάνεται και η τιμή των ακινήτων στην Ελλάδα και αυτό είναι ευχάριστο νέο για τους συμπαροίκους που έχουν ακίνητα εκεί. Ειδικά μάλιστα αν τα νοικιάζουν καθώς τώρα έχουν και εναλλακτικές λύσεις. Όπως προκύπτει από την ανάλυση των στοιχείων της διαδικτυακής πλατφόρμας αναζήτησης ακινήτων Spitogatos (www.spitogatos.gr), για το τρέχον έτος, οι μεγαλύτερες αυξήσεις των ενοικίων περιορίζονται κυρίως στο κέντρο της Αθήνας (7,1 ευρώ/τ.μ. φέτος από 5,9 ευρώ/τ.μ. πέρυσι) και στο Παγκράτι (7,6 ευρώ/τ.μ. από 6,1 ευρώ/τ.μ. το 2017), αμφότερα σημεία όπου ανθούν οι μισθώσεις τύπου Airbnb. Στις περιοχές αυτές, το απόθεμα των διαθέσιμων ακινήτων έχει περιοριστεί, με αποτέλεσμα οι τιμές των ενοικίων να ωθούνται προς τα πάνω, καθώς ακόμα και όσοι ιδιοκτήτες δεν επιλέγουν την οδό της Airbnb επιχειρούν να εισπράξουν περισσότερα χρήματα από το ακίνητό τους, μέσω της εγχώριας ζήτησης, ποντάροντας ακριβώς στην ύπαρξη εναλλακτικής επιλογής αξιοποίησης. Είναι λοιπόν προφανές ότι το φαινόμενο των βραχύχρονων μισθώσεων μέσω πλατφορμών όπως η Airbnb και η βελτίωση του οικονομικού κλίματος λειτουργούν υπέρ των ιδιοκτητών αυτήν την περίοδο, αν και όπως επισημαίνουν φορείς της αγοράς ακινήτων, όσοι εξ αυτών αναζητούν πολύ υψηλότερο ενοίκιο, από πέρυσι, πολύ δύσκολα θα το εξασφαλίσουν. Μάλιστα, τονίζουν ότι ακόμα κι αν τα καταφέρουν, στο τέλος είναι πιθανό να βρεθούν με αρκετά απλήρωτα ενοίκια, λόγω της αδυναμίας του μισθωτή να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Spitogatos, η αυξανόμενη δημοφιλία του φαινομένου των βραχυχρόνιων μισθώσεων έχει περιορίσει σημαντικά και τη διαθεσιμότητα ακινήτων προς εκμίσθωση. Το απόθεμα των ενοικιαζόμενων κατοικιών έχει υποχωρήσει κατά 24% στην Αθήνα, κατά 20% στη Θεσσαλονίκη και 14% στην υπόλοιπη χώρα, ενώ πανελλαδικά, σε σχέση με πέρυσι, τα διαθέσιμα διαμερίσματα είναι λιγότερα κατά 18%. Όσον αφορά τις ζητούμενες τιμές, στην Αθήνα, το κόστος ενοικίασης στις περιοχές υψηλού φοιτητικού ενδιαφέροντος, όπως το κέντρο της Αθήνας, του Ζωγράφου, η Καισαριανή, ο Βύρωνας, το Παγκράτι, το Αιγάλεω, ο Πειραιάς, η Νίκαια και η Καλλιθέα, κινείται μεταξύ 300 και 415 ευρώ σε μηνιαία βάση. Με βάση την εικόνα που προκύπτει, η μέση επιφάνεια των διαμερισμάτων που προσφέρονται αυτήν την περίοδο κινείται μεταξύ 59 και 77 τ.μ., σαφώς μεγαλύτερη συγκριτικά με το 2017, όταν κυμαινόταν από 53 έως 71 τ.μ.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία