 |
|
|  Τετάρτη 5/9
Life
Στο στόχαστρο η πρωθυπουργός τής Νέας Ζηλανδίας,Τζασίντα Άρντερν, η οποία κατηγορείται πως χρέωσε το κράτος 50.000 δολάρια για να περάσει περισσότερο χρόνο με την κόρη της
AFP-Reuters
H πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Άρντερν υπερασπίστηκε την αποφασή της να υποχρεώσει το πρωθυπουργικό αεροσκάφος να πραγματοποιήσει μια επιπλέον πτήση ώστε να μπορέσει να περάσει περισσότερο χρόνο με την νεογέννητη κόρη της.
Η Άρντερν, η οποία θηλάζει ακόμη το μωρό της, κατευθύνεται σήμερα στο Ναούρου όπου θα παραμείνει για μία ημέρα για να συμμετάσχει στο Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού.
Όπως σημειώνει το BBC, η Άρντερν επικρίνεται εντόνως από τον τοπικό Τύπο για την απόφασή της να μην ταξιδέψει τη Δευτέρα μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γουίνστον Πίτερς στο Ναούρου, αλλά να πάει μόνη της σήμερα για μία αυθημερόν επίσκεψη.
Το πρωθυπουργικό δηλαδή αεροσκάφος κλήθηκε να επιστρέψει στη Νέα Ζηλανδία για να την παραλάβει, γεγονός που εκτιμάται ότι επιβάρυνε τους Νεοζηλανδούς φορολογούμενους κατά 53.000 δολάρια.
«Εξετάσαμε διάφορες επιλογές για να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους να φτάσω εκεί. Η μία επιλογή ήταν να πάω για λίγο και η άλλη να μην πάω καθόλου. Αν δεν πήγαινα, φαντάζομαι θα δεχόμουν ανάλογες επικρίσεις. Είτε πήγαινα, είτε όχι θα μου τα έσερναν», τόνισε η ίδια στην εφημερίδα NZ Herald την Δευτέρα, προσθέτοντας πως δεν υπήρχε η δυνατότητα να πάρει μαζί το 11 εβδομάδων βρέφος της, καθώς η μικρή Νιβ δεν έχει κάνει ακόμη τα εμβόλια που θα απαιτούνταν για να μεταβεί στο Ναούρου.
Οι αντιδράσεις των πολιτών ήταν πάντως ανάμεικτες.
"Είμαι υπερήφανος που η ηγέτις μας κάνει προσπάθεια να μεταβεί αυθημερόν στο Ναούρου", έγραψε ένας χρήστης στο Τwitter.
Αλλοι όμως αμφισβήτησαν το κατά πόσο ήταν ανάγκη η πρωθυπουργός να πάει εκεί.
"Δεν είναι απαραίτητο να παραστεί αν ήδη συμμετέχει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης...", πρόσθεσε ένας άλλος.
Η ίδια πάντως η Άρντερν απάντησε ότι σε περίπτωση που θα αποφάσιζε να μην συμμετάσχει θα γινόταν η πρώτη πρωθυπουργός από το 1971 που δεν θα παρίστατο στο συγκεκριμένο Φόρουμ εκτός προεκλογικής περιόδου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
