 |
|
|  Κυριακή 9/9
75ο Φεστιβάλ Βενετίας
Δύο βραβεία στο «The Favourite» του Γιώργου Λάνθιμου
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Το Mεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής κέρδισε χθες το «The Favourite» του Γιώργου Λάνθιμου ενώ η πρωταγωνίστρια του Ολίβια Κόλμαν κέρδισε το Βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας.
Το Χρυσό Λιοντάρι του 75ου Φεστιβάλ Βενετίας κέρδισε το «Roma» του Αλφόνσο Κουαρόν και το Αργυρό Λιοντάρι Σκηνοθεσίας ο Ζακ Οντιάρ για την ταινία του «Sisters Brothers» .
«Αυτό το βραβείο έχει μεγάλη σημασία για μένα» δήλωσε παραλαμβάνοντας τον Χρυσό Λέοντα ο Μεξικανός σκηνοθέτης Αλφόνσο Κουαρόν, ευχαριστώντας «την επιτροπή, τους συνεργάτες μου και όσους με εμπιστεύτηκαν για να κάνω αυτήν την τόσο προσωπική ταινία και να την παρουσιάσω στον κόσμο». Ο Κουαρόν ευχαρίστησε ιδιαίτερα όλους τους Μεξικανούς συντελεστές της ταινίας και τις ηθοποιούς του «που ενσάρκωσαν τις γυναίκες που με μεγάλωσαν». Όπως είπε, σήμερα είναι τα γενέθλια της νταντάς του, στην ιστορία της οποίας στηρίχτηκε η ταινία και της αφιέρωσε το βραβείο, δηλώνοντας «την αγάπη του σ' εκείνη, στην οικογένειά του και στην πατρίδα του, το Μεξικό».
Το «The Favourite», η νέα ταινία εποχής του Γιώργου Λάνθιμου κέρδισε τον Αργυρό Λέοντα -το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής. Ο Έλληνας σκηνοθέτης ευχαρίστησε τους συνεργάτες του, ιδιαίτερα τις τρεις απίθανες γυναίκες που πρωταγωνιστούν στην ταινία του, Ολίβια Κόλμαν, Έμα Στόουν και Ρέιτσελ Βάις.
Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που ο Γιώργος Λάνθιμος έφυγε με βραβείο από τη Βενετία, καθώς το 2011 οι «Άλπεις» είχαν κερδίσει το Βραβείο Σεναρίου. Στη συνέντευξη Τύπου του Φεστιβάλ Βενετίας ο Γιώργος Λάνθιμος είχε δηλώσει για το «The Favourite»: «Η ταινία εστιάζει σε τρεις γυναίκες που είναι ολοκληρωμένοι άνθρωποι, ενώ η αντρική ματιά στο σινεμά βλέπει τις γυναίκες ως συζύγους, γκόμενες, αντικείμενα του πόθου. Εμείς πλάσαμε πολυδιάστατες, υπέροχες, εφιαλτικές γυναίκες. Σύνθετες, όπως κάθε άνθρωπος».
Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η μόνη διάκριση που απέσπασε η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου στην 75η Μόστρα, καθώς η Ολίβια Κόλμαν κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας της διοργάνωσης. «Είμαι υπερβολικά συναισθηματική» παραδέχτηκε η ηθοποιός ευχαριστώντας την Έμα Στόουν, τη Ρέιτσελ Βάις και ειδικά τον Γιώργο Λάνθιμο που της έδωσε τον ρόλο που τόσο αγάπησε. «Λάτρεψα κάθε δευτερόλεπτο αυτής της συνεργασίας» είπε η Κόλμαν και στη συνέχεια δήλωσε, στα ιταλικά, τον έρωτά της για τη Βενετία και ευχαρίστησε την πόλη που αγάπησε την ταινία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
