 |
|
|  Τρίτη 11/9
Περίεργοι κλέφτες...
Πήραν... 7.000 έντομα και σαυρες από Μουσείο Επιστήμης στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ
The New York Times,ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Φτερά» έκαναν έντομα και σαύρες αξίας 40.000 δολαρίων από το Μουσείο Επιστήμης στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ- Insectarium and Butterfly Pavilion με τις αστυνομικές αρχές να προσπαθούν να εντοπίσουν τους δράστες της περίεργης ληστείας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The New York Times οι αρχές υποπτεύονται ότι η κλοπή εντόμων ήταν δουλειά εκ των έσω, επειδή οι μόνοι άνθρωποι που θα μπορούσαν λογικά να κλέψουν χιλιάδες έντομα, πιθανώς, ήδη δουλεύουν με χιλιάδες έντομα.
Στα αρχεία του συστήματος παρακολούθησης, οι δράστες εμφανίζονται να ξεγλιστρούν από το Μουσείο με πλαστικά δοχεία που περιείχαν όλα τα είδη σπάνιων εντόμων, από γιγαντιαία αφρικανικά αλογάκια της Παναγίας μέχρι κατσαρίδες που φωσφορίζουν στο σκοτάδι. Έκλεψαν περίπου 7.000 έντομα, ή περίπου το 80% με 90% της συλλογής του Insectarium του Μουσείου, συμπεριλαμβανομένης μιας αμμώδους αράχνης με έξι μάτια, που είναι από τις πιο δηλητηριώδεις στον κόσμο.
Σε δήλωσή της, η αστυνομική αρχή της Φιλαδέλφειας αναφέρει ότι τρεις νυν ή πρώην υπάλληλοι θεωρούνται ύποπτοι, αν και δεν έχουν γίνει ακόμη συλλήψεις. Η αστυνομία θα κάνει έρευνες στα σπίτια τους, αλλά είναι δύσκολο το έργο εντοπισμού των εντόμων.
«Είναι εξαιρετικά εύκολο να κρυφτούν» δήλωσε στους Times ο Τζον Κέιμπριτζ, διευθυντής του Insectarium και πρόσθεσε ότι πιστεύει πως τα έντομα εκλάπησαν με σκοπό τη μεταπώληση. Το συγκεκριμένο τμήμα του Μουσείου είναι πλέον εν μέρει κλειστό μέχρι τον Νοέμβριο και έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία στο GoFundMe για να συγκεντρωθούν χρήματα για εργασίες ανακαίνισης και αντικατάστασης ορισμένων εντόμων.
Αν και ο Κέιμπριτζ είναι αναστατωμένος, σημειώνει ότι οι δράστες πιθανότατα δεν γνωρίζουν ότι η κλοπή εντόμων μπορεί να θεωρηθεί ομοσπονδιακό έγκλημα και έχει μια εξαιρετικά ψύχραιμη στάση για το όλο θέμα. «Είναι νέοι και πραγματικά ελπίζω ότι αυτό δεν είναι κάτι που θα τους ακολουθεί για το υπόλοιπο της ζωής τους» είπε. «Όλοι κάνουν ανοησίες όταν είναι νέοι» πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
