 |
|
|  Πέμπτη 13/9
Χιλιάδες παιδιά κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από καθολικούς ιερείς στη Γερμανία
Εχουν ήδη αποκαλυφθεί αντίστοιχα σκάνδαλα στην Αυστραλία,τις ΗΠΑ,την Χιλή και την Ιρλανδία!1
die Zeit,Spiegel,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Χιλιάδες παιδιά κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από ιερείς στη Γερμανία, στο διάστημα από το 1946 μέχρι το 2014, σύμφωνα με μια μελέτη για τη γερμανική Καθολική Εκκλησία, η οποία κατηγορείται ότι εν γνώσει της απέκρυψε τα γεγονότα, αποκαλύπτουν μέσα ενημέρωσης.
Αυτή η μεγάλη μελέτη, η οποία άρχισε το 2014, πρόκειται να παρουσιαστεί στις 25 Σεπτεμβρίου στη Φούλντα, στη διάρκεια της συνόδου των γερμανών επισκόπων από τον πρόεδρό της, τον καρδινάλιο Ράινχαρντ Μαρξ.
Τουλάχιστον 3.677 παιδιά, στην πλειονότητά τους αγόρια ηλικίας κάτω των 13 ετών, έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στα χέρια 1.670 κληρικών, σύμφωνα με την έκθεση αυτή, που περιήλθε σε γνώση των εβδομαδιαίων εντύπων Spiegel και die Zeit.
Επί τριάμισι χρόνια, μια κοινοπραξία ερευνητών των πανεπιστημίων του Μάνχαϊμ, της Χαϊδελβέργης και του Γκίσεν εξέτασαν 38.000 φακέλους και χειρόγραφα που προέρχονταν από 27 γερμανικές επισκοπές και διαβιβάσθηκαν από την Καθολική Εκκλησία. Οι επιστήμονες αυτοί δεν είχαν πάντως άμεση πρόσβαση στα αρχεία.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, επί δεκαετίες η Καθολική Εκκλησία «κατέστρεψε ή χειραγώγησε» πολυάριθμα ντοκουμέντα σχετικά με υπόπτους και «υποβάθμισε» εν γνώσει της τη σοβαρότητα και την έκταση της υπόθεσης.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι κατηγορούμενοι κληρικοί έπαιρναν μεταθέσεις χωρίς οι πιστοί να έχουν προειδοποιηθεί για τον εν δυνάμει κίνδυνο για τα παιδιά τους.
Συνολικά μόνο το ένα τρίτο των υπόπτων αντιμετώπισε διώξεις με βάση το κανονικό δίκαιο, όμως οι τιμωρίες ήταν ελάχιστες, ακόμη και ανύπαρκτες, εξηγούν οι συντάκτες της μελέτης.
Εδώ και χρόνια η Καθολική Εκκλησία της Γερμανίας, όπως και παντού στον κόσμο, συγκλονίζεται από την αποκάλυψη σεξουαλικών κακοποιήσεων.
Το 2017 έκθεση αποκάλυψε πως τουλάχιστον 547 παιδιά της Καθολικής χορωδίας του Ρέγκενσμπουργκ είχαν πέσει θύματα κακοποίησης στο διάστημα από το 1945 μέχρι το 1992.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
