 |
|
|  Tρίτη 18/9
Υγεία
Σπάνιο βακτήριο σκότωσε 6 νεογέννητα στη Νότια Αφρική
AFP
Οι αρχές δημόσιας υγείας της Νότιας Αφρικής ανακοίνωσαν το κλείσιμο πολλών υπηρεσιών ενός δημόσιου νοσοκομείου του Γιοχάνεσμπουργκ, μεταξύ των οποίων το μαιευτήριό του, μετά τον θάνατο έξι νεογέννητων από μια σπάνια μόλυνση από το βακτήριο κλεμπσιέλα πνευμονίας (Klebsiella pneumoniae).
Το νοσοκομείο Thelle Mogoerane, το οποίο βρίσκεται στην κοινότητα Βοσλόορους, στο ανατολικό τμήμα της μεγαλύτερης πόλης της χώρας, αντιμετωπίζει από τον Ιούλιο μια σειρά λοιμώξεων από αυτό το βακτήριο, το οποίο είναι ανθεκτικό στα συνηθισμένα αντιβιοτικά, δήλωσε ο υπουργός Υγείας ,¶αρον Μοτσολέντι.
"Δεν μπορούμε πλέον να υποδεχθούμε νεογέννητα σε αυτήν τη δομή", πρόσθεσε.
Το βακτήριο αυτό, το οποίο είναι φυσικά παρόν σε ορισμένα όργανα, μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς έχει αποδυναμωθεί με συνέπεια να προκαλέσει μολύνσεις οι οποίες μπορεί να αποβούν μοιραίες.
Οι προσβληθέντες θα μεταφερθούν σε άλλα νοσηλευτικά ιδρύματα της περιοχής, σημείωσαν οι αρχές.
Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, ο υπουργός Υγείας απέδωσε την μόλυνση στον συνωστισμό που υπάρχει στα νοσηλευτικά ιδρύματα της περιοχής, η οποία, όπως σημείωσε, δεν επιτρέπει την εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων πρόληψης των λοιμώξεων.
Στην επαρχία του Γκάουτενγκ, στον βορρά, στην οποία βρίσκεται το Γιοχάνεσμπουργκ και η πρωτεύουσα Πρετόρια, τα μαιευτήρια και οι άλλες υπηρεσίες για τα νεογνά παρουσιάζουν πληρότητα 132%.
Εν μέρει αυτός ο συνωστισμός οφείλεται στην παρουσία στην επαρχία αυτή πολλών ξένων που πηγαίνουν για νοσηλεία στη Νότια Αφρική από γειτονικές χώρες, μεταξύ των οποίων η Ζιμπάμπουε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
