 |
|
|  Τρίτη 18/9
Kαθολικός επίσκοπος κατηγορείται για τον κατ επανάληψη βιασμό μιας μοναχής στην Ινδία!!!
O καταγγελόμενος ζήτησε απο τον Πάπα Φραγκίσκο να απαλλαγεί από τα καθήκοντά
του
AFP
Ένας Ινδός Καθολικός επίσκοπος που κατηγορείται για τον βιασμό μιας μοναχής ζήτησε από το Βατικανό να του επιτρέψει να παραιτηθεί καθώς εντείνονται οι διαμαρτυρίες στο κρατίδιο Κεράλα της Ινδίας και οι προτροπές για τη σύλληψή του.
"Ο επίσκοπος Φράνκο Μουλακάλ έγραψε μια επιστολή στον Άγιο Πατέρα Φραγκίσκο εκφράζοντας την επιθυμία του να αποχωρήσει προσωρινά και να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του στην Επισκοπή" του Τζαλαντάρ, ανέφερε η τελευταία σε μια ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Η αστυνομία της Κεράλα κάλεσε τον Μουλακάλ να δώσει και πάλι κατάθεση για την υπόθεση την Τετάρτη. Ο επίσκοπος αρνείται ότι έχει διαπράξει αξιόποινες πράξεις.
Η μοναχή κατηγορεί τον επίσκοπο ότι την βίασε κατ΄επανάληψη από τον Μάιο του 2014 και για δύο χρόνια. Την περασμένη εβδομάδα η γυναίκα έστειλε και αυτή μια λεπτομερή επιστολή στον ποντίφικα ζητώντας να ληφθούν μέτρα σε βάρος του Μουλακάλ.
Το Βατικανό δεν έχει κάνει κανένα σχόλιο για την υπόθεση αυτή.
Την περασμένη εβδομάδα στο Κότσι, την οικονομική πρωτεύουσα του κρατιδίου Κεράλα, μοναχές οργάνωσαν μια άνευ προηγουμένου διαδήλωση απαιτώντας να αποδοθεί δικαιοσύνη για την μοναχή που κατήγγειλε τον επίσκοπο. Η ομάδα αυτή σκοπεύει να οργανώσει και άλλες κινητοποιήσεις , σύμφωνα με τον πατέρα Αουγκουστίνε Βατόλι, τον συντονιστή του "Συμβουλίου Δράσης Σώστε τις Αδελφές μας". "Ξεκινήσαμε τις διαμαρτυρίες ζητώντας τη σύλληψη του επισκόπου. Δεν θα σταματήσουμε αν δεν θέσει εαυτόν στη διάθεση της δικαιοσύνης", είπε ο Βατόλι, εκφράζοντας αμφιβολίες κατά πόσον ο Μουλακάλ αποφάσισε μόνος του να παραιτηθεί ή αν αποχωρεί κατόπιν εντολής του Βατικανού.
Το Βατικανό δεν ανακοινώνει ποτέ αν οι επίσκοποι υποβάλουν παραιτήσεις, παρά μόνο αν έχουν γίνει ήδη δεκτές από τον πάπα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
