 |
|
|  Δευτέρα 24/9
Εδώ Αυστραλία
Τουλάχιστον 120 ασθενείς πέθαναν ή υπέστησαν σοβαρή βλάβη, λόγω ιατρικού σφάλματος,στα νοσοκομεία της Βικτώριας
neoskosmos.com
Περισσότεροι από 120 ασθενείς πέθαναν ή υπέστησαν σοβαρή σωματική βλάβη λόγω ιατρικού σφάλματος στα νοσοκομεία της Βικτώριας ,στην Αυστραλία,τα τελευταία δύο χρόνια.
Ο αριθμός αυτός προκύπτει από στοιχεία στις ετήσιες εκθέσεις δημοσίων νοσοκομείων της Βικτώριας όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται σε συγκεκριμένα περιστατικά όπως αυτό ενός ασθενή που πέθανε όταν του χορηγήθηκε δόση φαρμάκου που ήταν 10 φορές υψηλότερη από την προβλεπόμενη.
Επίσης τρεις ασθενείς με καρκίνο που είχαν σταλεί σε νοσοκομείο για επείγουσα κολονοσκόπηση, δεν εξετάστηκαν άμεσα λόγω διοικητικού λάθους με συνέπεια οι καρκίνοι τους όταν τελικά υποβλήθηκαν στην εξέταση να έχουν ήδη προχωρήσει σε ανίατο στάδιο.
Τα ιατρικά λάθη διαχωρίζονται σε εννέα κατηγορίες όπως λάθη που έχουν να κάνουν με τη διεξαγωγή χειρουργικής επέμβασης σε λάθος όργανο ή μέρος του σώματος, η αυτοκτονία ατόμων που νοσηλεύονται σε ψυχιατρική ή άλλη κλινική του νοσοκομείου, τα λάθη στη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής που προκαλούν τον θάνατο αλλά και περιπτώσεις όπου τα λάθη είναι διοικητικής φύσης, όπως νεογέννητα μωρά που δόθηκαν σε λάθος οικογένεια.
Τα ιατρικά λάθη που αναφέρονται για τα νοσοκομεία του Monash Health είχε είναι 10, αυτά του Melbourne Health 9, τα νοσοκομεία του Eastern Health διέπραξαν συνολικά 7 και τα Νοσοκομεία του Mercy Victoria 4.
Θάνατοι λόγω ιατρικού σφάλματος σημειώθηκαν σε ασθενείς που προσήχθησαν σε επαρχιακά νοσοκομεία όπως σΆ αυτό του Warrnambool, και σΆ αυτό του Portland όπου ο αριθμός των ασθενών που πέθανε λόγω ιατρικού λάθους ήταν 3 ασθενείς σε κάθε νοσοκομείο.
Τα 58 από αυτά τα περιστατικά σύμφωνα με τα στοιχεία αφορούν δημόσια νοσοκομεία της Βικτώριας αλλά εκτιμάται ότι ο αριθμός είναι μεγαλύτερος καθώς το νοσoκομείο St Vincent αρνήθηκε να αποκαλύψει πόσοι είναι οι ασθενείς του που πέθαναν ή υπέστησαν σοβαρή σωματική βλάβη λόγω ιατρικού λάθους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
