 |
|
|  Δευτέρα 24/9
Απαγόρευση εξόδου από την Αυστραλία
Σε όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλο,που αφορά συντάξεις και επιδόματα ,που έλαβαν χωρίς να τα δικαιούνται-Tο συνολικό χρέος προς το κράτος ξεπερνά τα 800 εκατομμύρια δολάρια
Μελβούρνη.-neoskosmos.com
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει αρχίσει να εκδίδει απαγορεύσεις ταξιδιού στο εξωτερικό βάζοντας στο στόχαστρο όσους έχουν βρεθεί ένοχοι για απάτες με επιδόματα του Centrelink και ενώ χρωστούν στο δημόσιο επιχειρούν να πάνε διακοπές ή να εγκαταλείψουν τη χώρα. Με τα νέα μέτρα, η κυβέρνηση τα βάζει με όσους επιβαρύνουν το σύστημα εξαπατώντας το είτε σκόπιμα είτε ακούσια, καθώς σε πολλές περιπτώσεις άτομα έλαβαν επιπλέον επιδόματα από όσα δικαιούνταν και οφείλουν να επιστρέψουν χρήματα.
Ο υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών Michael Keenan δήλωσε ότι το συνολικό χρέος προς το κράτος ξεπερνά τα 800 εκατομμύρια δολάρια, ενώ οι οφειλέτες είναι τουλάχιστον 150.000 άνθρωποι σε ολόκληρη την χώρα. Οι εντολές απαγόρευσης αναχώρησης (Departure Prohibition Orders – DPO) είναι συνηθισμένη πρακτική εδώ και μία δεκαετία για άτομα που δεν πληρώνουν τη διατροφή των παιδιών τους, αλλά πλέον η χρήση τους έχει επεκταθεί. Μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί πάνω από 20 ταξιδιωτικές απαγορεύσεις.
“Αν μας χρωστάτε, για παράδειγμα, μερικές χιλιάδες δολάρια και πάτε στο αεροδρόμιο, θα έρθετε αντιμέτωποι με το γεγονός ότι δεν πιστεύουμε ότι πρέπει να πάτε διακοπές στο εξωτερικό”, δήλωσε ο κ. Keenan. “Το απαγορεύουμε πλέον και αυτή η απαγόρευση μας έχει ήδη εξοικονομήσει σημαντικά χρηματικά ποσά”.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει ήδη αρχίσει να χρεώνει τόκο σε χρέη που εκκρεμούν, θεωρώντας ότι μέχρι στιγμής, το ζήτημα αντιμετωπιζόταν με υπερβολική επιείκεια. Ο κ. Keenan δήλωσε ότι τα μέτρα αυτά χρησιμοποιούνται μόνο για σημαντικά χρέη και σε περιπτώσεις όπου έχουν ήδη καταβληθεί προσπάθειες για την ανάκτηση των μετρητών χωρίς επιτυχία.
«Προσπαθήσαμε με πολλούς άλλους τρόπους να κάνουμε όσους χρωστούν να επιστρέψουν τα χρήματα ή να μπουν σε διαδικασία ρύθμισης για την αποπληρωμή των χρεών τους”, δήλωσε ο κ. Keenan. “Πρόκειται για ανθρώπους με τους οποίους έχουμε έρθει σε επαφή με πολλούς άλλους τρόπους, με γράμματα, email ή τηλεφωνικά και μας έχουν αγνοήσει τελείως. Αυτό είναι το τελευταίο μας όπλο”.
Η πρώτη απαγόρευση εκδόθηκε τον περασμένο μήνα, εμποδίζοντας άτομο από τη Νέα Νότια Ουαλία να ταξιδέψει στο εξωτερικό για δουλειές λόγω χρέους περίπου 10.000 δολαρίων. Το πρόσωπο αυτό έχει έκτοτε αποπληρώσει ένα σημαντικό κομμάτι του ποσού, ενώ έκανε ρύθμιση για την αποπληρωμή των υπολοίπων χρημάτων. Σε άλλη περίπτωση, κάτοικος της Βικτώριας με χρέος 60.000 δολαρίων, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με απαγόρευση ταξιδιού άρχισε να πληρώνει τα χρέη του.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει δεχτεί έντονη κριτική για το λεγόμενο πρόγραμμα αποκατάστασης του χρέους, όπου οι άνθρωποι είδαν να γίνονται αυτόματες αναλήψεις από τις τραπεζικές τους καταθέσεις για την εξόφληση των χρεών τους. Όπως δηλώνει όμως ο Υπουργός η απειλή απαγόρευσης δεν έχει στόχο αυτές τις περιπτώσεις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
