 |
|
|  Κυριακή 30/9
Ομογένεια-Aυστραλία
Θύελλα αντιδράσεων για «Έλληνες απατεώνες» (Greek crooks) στους οποίους δίνονταν κρατικά συμβόλαια στη Νότια Αυστραλία
neoskosmos.com
ΤΗΝ απόλυση ενός μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Τουρισμού της Νότιας Αυστραλίας (SA Tourism Commission) απαιτεί ο πρώην Θησαυροφύλακας της Πολιτείας, Τομ Κουτσαντώνης, ενώ και άλλοι ομογενείς πολιτικοί, αλλά και παράγοντες της παροικίας, έσπευσαν να καταδικάσουν τον κ. Andrew Killey που «επιδοκίμασε» ανάρτηση στο Facebook που έκανε αναφορά σε «Έλληνες απατεώνες» (Greek crooks).
Ειδικότερα, κάποιος έκανε μια ανάρτηση στο Facebook όπου ανέφερε ότι η προηγούμενη Εργατική κυβέρνηση της Νότιας Αυστραλίας έδινε κρατικά συμβόλαια σε «Έλληνες απατεώνες». Ο κ. Killey έσπευσε να κάνει like στην ανάρτηση αυτή, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων, με αποτέλεσμα πολλοί ομογενείς να τον χαρακτηρίσουν «ρατσιστή» και να απαιτήσουν την παραίτησή του. Ο ίδιος αρνείται να παραιτηθεί και απορρίπτει τους ισχυρισμούς ότι είναι ρατσιστής.
«Ρωτήστε όποιον φίλο μου θέλετε» δήλωσε σε αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης. Συμπλήρωσε δε ότι μετά από 16 χρόνια «εκφοβισμού του» από το Εργατικό Κόμμα, ο ίδιος έχει το δικαίωμα να εκφράσει μια άποψη και οι Εργατικοί θα πρέπει να αποδεχθούν ότι έχασαν τις εκλογές.
Ενδεχομένως, να μην υπήρχε θέμα με τον κ. Killey αν ήταν απλώς ένας ιδιώτης. Είναι, όμως, διορισμένος στο Διοικητικού Συμβουλίου του Δημόσιου Οργανισμού Τουρισμού της Νότιας Αυστραλίας (SA Tourism Commission) και, μάλιστα, αμείβεται γι’ αυτό με το ετήσιο ποσόν των $17.690.
Εξάλλου, ο πρώτος που έσπευσε να καταδικάσει τις δηλώσεις του κ. Killey ήταν ο υπουργός Τουρισμού της Ν. Αυστραλίας, David Ridgeway, που είπε:«Πρόκειται για τελείως απαράδεκτες δηλώσεις που δεν έχουν καμιά θέση στην πολυπολιτισμική κοινωνία μας».
Όμως, ο κ. Κουτσαντώνης προχώρησε πιο πέρα: «Ο κ. Killey έδειξε μεγάλη ασέβεια προς την ομογένεια της Ν. Αυστραλίας και αν δεν παραιτηθεί από την θέση του θα πρέπει να τον απολύσει ο πρωθυπουργός Steven Marshall» είπε.
Ο ομογενής πολιτικός σημείωσε ότι οι Ελληνοαυστραλοί έχουν σημαντική προσφορά στην πολιτική ζωή της Ν. Αυστραλίας με όλα τα κόμματα και απόψεις όπως αυτές του κ. Killey, δεν έχουν θέση στο δημόσιο διάλογο, αλλά και αυτός που τις κάνει δεν έχει θέση σε Διοικητικό Συμβούλιο του δημοσίου.
Την απόλυση του κ. Killey ζήτησε και ο ομογενής πρώην Ομοσπονδιακός υπουργός Μετανάστευσης, Νίκος Μπόλκας, κατηγορώντας τον για «δυσφήμιση μιας επιτυχημένης και έντιμης κοινότητας της Ν. Αυστραλίας».
«Για απαράδεκτες και ρατσιστικές θέσεις» έκανε λόγο και ο ομογενής Ομοσπονδιακός Εργατικός βουλευτής, Στιβ Γεωργανάς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
