 |
|
|  Πέμπτη 4/10
Η Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης του ηγέτη της οργάνωσης Στρατός Εθνικής Απελευθέρωσης (ELN)τής Κολομβίας, Νικολάς Ροδρίγκες Μπαουτίστα
Yπολογίζεται οτι ELN διαθέτει περίπου 1.500 μαχητές
El Tiempo,dpa
Η Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης του ηγέτη της οργάνωσης ανταρτών Στρατός Εθνικής Απελευθέρωσης (ELN) της Κολομβίας, μετέδωσαν ΜΜΕ της χώρας των Άνδεων την Τετάρτη.
Ο Νικολάς Ροδρίγκες Μπαουτίστα, γνωστός επίσης με το nom de guerre Γκαμπίνο, καταζητείται από τις αρχές της Κολομβίας που του προσάπτουν φόνους κατά συρροή και με επιβαρυντικές περιστάσεις και στρατολόγηση μαχητών .
Ο ηγέτης του ELN πιστεύεται ότι βρισκόταν για αρκετό καιρό στη Βενεζουέλα και στην Κούβα, δύο χώρες οι αριστερές κυβερνήσεις των οποίων του παρείχαν προστασία, σύμφωνα με την εφημερίδα El Tiempo .
Η έκδοση του εντάλματος σηματοδοτεί άλλο ένα βαρύ πλήγμα στην ειρηνευτική διαδικασία ανάμεσα στην Μπογοτά και τον ELN, η οποία ανεστάλη λίγες ημέρες πριν ορκιστεί και αναλάβει τα καθήκοντά του την 7η Αυγούστου ο νέος πρόεδρος Ιβάν Ντούκε, πολιτικός που ανήκει στη σκληρή δεξιά.
Ο Ντούκε αντιμετώπιζε επικριτικά τις συνομιλίες που είχαν αρχίσει επί των ημερών του προκατόχου του Χουάν Μανουέλ Σάντος, τονίζοντας ότι θα συνεχίζονταν μόνο εάν ο ELN προχωρούσε στην απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων του και των ομήρων που κράταγε και σταμάταγε όλες τις επιθέσεις και τις «εγκληματικές δραστηριότητές του», μεταξύ άλλων όρων.
Ο ELN, που θεωρείται από τις αρχές πως διαθέτει περίπου 1.500 μαχητές, επισήμως χαρακτηρίζεται η τελευταία οργάνωση ανταρτών που συνεχίζει την ένοπλη δράση της στην Κολομβία, μετά την υπογραφή τον Νοέμβριο του 2016 της συμφωνίας ειρήνης ανάμεσα στον τότε πρόεδρο Σάντος και την οργάνωση Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC).
Στον πόλεμο που μαίνεται στην Κολομβία εδώ και πάνω από μισό αιώνα έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 260.000 άνθρωποι, η τύχη άλλων 80.000 και πλέον αγνοείται, ενώ έχουν εκτοπιστεί πάνω από 7 εκατομμύρια πολίτες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
