 |
|
|  Παρασκευή 5/10
Eλλάδα-Ορθοδοξία
Ο αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Νικολόπουλος εξελέγη νέος μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Νικολόπουλος εξελέγη νέος μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου, στην τέταρτη τακτική συνεδρία της Ιεράς Συνόδους της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Έλαβε 68 ψήφους, έναντι 9 του αρχιμανδρίτη Αχίλλιου Τσούτσουρα, ενώ στο τριπρόσωπο ο αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος είχε λάβει 69 ψήφους, ο αρχιμανδρίτης Αχίλλιος 40 και ο αρχιμανδρίτης Διονύσιος Παπαλέξης 20. Επίσης, βρέθηκε 1 άκυρη ψήφος.
Η χειροτονία του νέου μητροπολίτη θα τελεσθεί την Κυριακή 7 Οκτωβρίου στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.
Βιογραφικό
Ο Εψηφισμένος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος (κατά κόσμον Παναγιώτης) Νικολόπουλος του Χρήστου και της Μαρίας, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και από τη Θεολογική Σχολή του ιδίου Πανεπιστημίου. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Groningen Ολλανδίας με ειδίκευση στην Ιστορία του Δικαίου (Βυζαντινορωμαϊκό Δικαιο). Ομιλεί την Αγγλική, τη Γερμανική, την Ολλανδική και την Τουρκική Γλώσσα.
Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως Έφεδρος Αξιωματικός στην Πολεμική Αεροπορία. Εργάσθηκε ως Δικηγόρος, παραιτούμενος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών λόγω κουράς και χειροτονίας.
Εκάρη Μοναχός την 7η Δεκεμβρίου 1997 στην Ιερά Μονή Αντινίτσης Φθιώτιδος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο. Διάκονος χειροτονήθηκε την 14η Δεκεμβρίου 1997 από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο στον Ιερό Ναο Αγίου Ελευθερίου 'Αρεως Αθηνών. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2000 από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναο Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας, χειροθετηθείς αυθημερόν εις Αρχιμανδρίτην. Χειροθετήθηκε Πνευματικός την 5η Δεκεμβρίου 2002 υπό του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου.
Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυξ Εφημεριακής θέσεως στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναο Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας. Μετατεθείς στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, υπηρέτησε ως Εφημέριος και Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Κολοκυνθούς Αθηνών και Εφημέριος και Πρόεδρος Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Κυνηγού οδού Βουλιαγμένης Αθηνών.
Διηκόνησε στη Γραμματεία της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος. Κατέστη Γραμματεύς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και Γραμματεύς του Επισκοπικού Δικαστηρίου αυτής. Υπήρξε Συνεργάτης της Συνοδικής Επιτροπής επί των Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων, μέχρι του διορισμού του εις Β' Γραμματέα - Πρακτικογράφο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας Ελλάδος. Εν συνεχεία προήχθη σε Α΄ Γραμματέα - Πρακτικογράφο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Χρημάτισε Γραμματεύς διαφόρων Ειδικών Επιτροπών, όπως Σχέσεων Εκκλησίας Πολιτείας, Σύνταξης Κανονισμού Εφημερίων και Διακόνων κ.λπ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
