 |
|
|  Δευτέρα Ωρα 10.40μμ
----------------------------------------
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
----------------------------------------
Για πρώτη φορά ένας Γερμανός νεοναζιστής εκλέγεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
----------------------------------------
ΕΔΩ ΒΕΡΟΛΙΝΟ.-
Συγκεντρώνοντας μόλις το 1% των ψήφων στις ευρωεκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή στη Γερμανία ο Ούντο Φόιχτ έγινε ο πρώτος εκλεγμένος Γερμανός νεοναζιστής που μπαίνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο 62χρονος Φόιχτ, γιος ενός μέλους των ταγμάτων εφόδου (SA) του Ναζιστικού κόμματος, είχε καταδικαστεί πριν από δέκα χρόνια από τη γερμανική δικαιοσύνη επειδή χαρακτήρισε τον Αδόλφο Χίτλερ "μεγάλο ηγέτη". Στο παρελθόν, ο ίδιος είχε αμφισβητήσει την έκταση του Ολοκαυτώματος, είχε ζητήσει να επιστραφούν στη Γερμανία τα εδάφη που έχασε μετά το 1945 ενώ κάλεσε και τους ψηφοφόρους του σε "ένοπλο αγώνα" πριν από τις βουλευτικές εκλογές, μια δήλωση που του στοίχισε άλλη μια καταδίκη.
Οι προκλήσεις δεν είναι κάτι άγνωστο στον Φόιχτ: σε μια προεκλογική αφίσα για τις τοπικές εκλογές του 2011 εμφανιζόταν πάνω σε μια μοτοσικλέτα με το σύνθημα "Τσίτα τα γκάζια". Η αφίσα ήταν αναρτημένη μπροστά στο Εβραϊκό Μουσείο του Βερολίνου. . .
Ο Φόιχτ είναι μηχανικός αεροσκαφών, αλλά έχει και πτυχίο πολιτικών επιστημών. Υπήρξε επί μια 15ετία πρόεδρος του Εθνικιστικού-Δημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (NPD) και ήταν επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο αυτού του ανοιχτά ρατσιστικού, ξενοφοβικού και αντισημιτικού μορφώματος για τις ευρωεκλογές. Παρά το πολύ μικρό ποσοστό που συγκέντρωσε το κόμμα, θα μπει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς το γερμανικό εκλογικό σύστημα άλλαξε, καταργήθηκε το ελάχιστο όριο για την εκπροσώπηση των κομμάτων και οι ευρωβουλευτές εκλέγονται πλέον με απλή αναλογική.
Αυτή θα είναι η πρώτη αιρετή θέση που καταλαμβάνει ο Φόιχτ, ο οποίος κατάγεται από τη Δυτική Γερμανία αλλά είναι εγκατεστημένος στο Βερολίνο.
Το NPD ιδρύθηκε το 1964 από πρώην στελέχη του Ναζιστικού κόμματος. Σήμερα είναι σε εξέλιξη μια δικαστική έρευνα για την απαγόρευσή του στη Γερμανία, μετά από μια σειρά ρατσιστικών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από ομάδες φίλα προσκείμενες ή συνεργαζόμενες με το κόμμα αυτό. Ο Φόιχτ εντάχθηκε στο NPD σε ηλικία 16 ετών.
"Θέλουμε μια Ευρώπη των πατρίδων και όχι μια Ευρώπη υπό την εξουσία των δικτατόρων των Βρυξελλών" ανέφερε στον ιστότοπο του κόμματος ο Φόιχτ ο οποίος φέρεται ότι θέλει να έρθει σε επαφή με άλλους ακροδεξιούς ευρωβουλευτές, ενδεχομένως με τους ευρωβουλευτές της Χρυσής Αυγής. Στις ευρωεκλογές αυτές το NPD κατέβηκε με το σύνθημα "Λεφτά για τη γιαγιά, όχι για τους Ρομά".
Ο Ούντο Φόιχτ ήταν αρχηγός του NPD από το 1996 μέχρι το 2011 και κατάφερε να τριπλασιάσει τη δύναμη του κόμματος. Μολονότι περιθωριοποιημένο σε εθνικό επίπεδο, το νεοναζιστικό κόμμα μπόρεσε να εκλέξει μερικούς εκπροσώπους σε τοπικό επίπεδο, σε ορισμένες από τις φτωχότερες περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Ο Φόιχτ προσπάθησε επίσης να "εξωραΐσει" την εικόνα του NPD ζητώντας να μην εμφανίζονται τα μέλη του με ξυρισμένα κεφάλια ενώ ο ίδιος φορούσε πάντοτε κοστούμι. Ωστόσο, "ανατράπηκε" πριν από τρία χρόνια μετά από εσωτερικές διαφωνίες, κάτι πολύ συνηθισμένο στη γερμανική ακροδεξιά.
Παλαιότερα ένα άλλο γερμανικό ακροδεξιό κόμμα, το Republikaner, που όμως δεν έφερε τον χαρακτηρισμό του "νεοναζιστικού", είχε εκλέξει βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
