Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 12/10

Εδώ Σιγκαπούρη

Απογειώθηκε το πρώτο Airbus που θα πραγματοποιήσει μαραθώνια πτήση 19 ωρών,με προορισμό τη Νέα Υόρκη



AFP-Reuters

Με ενθουσιασμό και λίγο άγχος, 150 άνθρωποι επιβιβάστηκαν την Πέμπτη σε ένα Airbus, που απογειώθηκε από τη Σιγκαπούρη για μια μαραθώνια πτήση διάρκειας 19 ωρών, με προορισμό τη Νέα Υόρκη. Μια εκπρόσωπος της Singapore Airlines ανακοίνωσε ότι η πτήση SQ22 αναχώρησε στις 18.35 (ώρα Ελλάδας) μεταφέροντας 150 επιβάτες και 17μελές πλήρωμα. Το Airbus A350-900 ULR θα πραγματοποιήσει την μακρύτερη εμπορική πτήση, χωρίς ενδιάμεση στάση, έχοντας στο πιλοτήριο δύο κυβερνήτες και δύο συγκυβερνήτες που θα εναλλάσσονται μεταξύ τους. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα 13 μέλη του πληρώματος, που θα κάνουν τετράωρα διαλείμματα για να ξεκουράζονται. Για τους επιβάτες, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πώς θα περάσουν την ώρα τους: θα έχουν στη διάθεσή τους ένα πλουσιοπάροχο μενού, πολλές ταινίες αλλά θα χρειαστούν και αρκετή υπομονή. "Ανησυχώ λίγο, αναρωτιέμαι τι θα κάνω επί 18 ώρες και 30 λεπτά" μέσα στο αεροπλάνο, παραδέχτηκε πριν την επιβίβαση η 52χρονη Πέγκι Ανγκ, στέλεχος μιας εταιρείας πληροφορικής. Όσοι δεν προτιμήσουν να διαβάσουν ένα-δυο βιβλία, θα μπορούν να επιλέξουν μέσα από ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα συνολικής διάρκειας 1.200 ωρών - χρόνος που ισοδυναμεί με επτά εβδομάδες. Άλλοι επιβάτες, παθιασμένοι με τους αιθέρες, δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την πολύωρη πτήση, όπως ο Ντάνι Ονγκ, 50 ετών, που θα επιστρέψει με το ίδιο αεροπλάνο στη Σιγκαπούρη. "Λατρεύω να πετάω!" είπε χαρακτηριστικά. Για να βελτιώσει την εμπειρία της πτήσεις και να περιορίσει το στρες που θα υποστούν οι επιβάτες περνώντας σχεδόν μια ολόκληρη ημέρα στον αέρα, η εταιρεία έχει υψώσει το ταβάνι της καμπίνας και έχει μεγαλώσει τα παράθυρα. Έχει επίσης τοποθετηθεί ειδικός φωτισμός, στόχος του οποίου είναι να περιορίζει το "τζετλαγκ". "Η έρευνα δείχνει ότι η ενυδάτωση και η διατροφή είναι σημαντικοί παράγοντες" σε τέτοιου είδους ταξίδια, εξήγησε ο ειδικός σε θέματα πτήσεων Ρένου Μπάλερ. "Ανησυχούμε κυρίως για περιπτώσεις εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης" που μπορεί να προκληθεί από την πολύωρη ακινησία των επιβατών και την αφυδάτωση, είπε από την πλευρά της η Γκέιλ Κρος, σύμβουλος στο εθνικό πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Σιγκαπούρης. Εφόσον οι καιρικές συνθήκες είναι ομαλές, η πτήση μέχρι το αεροδρόμιο Νιούαρκ εκτιμάται ότι θα διαρκέσει 18 ώρες και 45 λεπτά.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία