 |
|
|  Kυριακή 14/10
Aπίστευτο περιστατικό στην Λιβερία
Αμερικανός δήθεν φιλάνθρωπος ίδρυσε σχολείο για να βοηθήσει κορίτσια να μην πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμεταλλευσης και τα βίαζε ο... ίδιος!!!
Time,ProPublica,AFP
Μία ...αξιοσέβαστη αμερικανική ανθρωπιστική Μη Κυβερνητική Οργάνωση που δραστηριοποιείται στη Λιβερία εξέφρασε χθες τη δημόσια συγγνώμη της για τους συστηματικούς βιασμούς νεαρών κοριτσιών σε σχολείο που διηύθυνε η ίδια και του οποίου υποτιθέμενη αποστολή ήταν να αποτρέψει να καταλήξουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
«Εκφράζουμε την βαθιά και απέραντη θλίψη μας», αναφέρει στην ιστοσελίδα της η ΜΚΟ More Than Me (Περισσότερο από τον εαυτό μου), αναφορικά με τις αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας στον αμερικανικό ιστότοπο ερευνητικής δημοσιογραφίας ProPublica, στο πλαίσιο μιας εμπεριστατωμένης και μακράς έρευνας, η οποία αναδημοσιεύθηκε επίσης και στο περιοδικό Time.
Τα κορίτσια κακοποιούνταν από τον συνιδρυτή της ΜΚΟ, Μάκιντος Τζόνσον, μέσα στο ίδιο το σχολείο, που είχε ιδρυθεί το 2013 σε μία από τις παραγκουπόλεις της πρωτεύουσας Μονρόβια στη Λιβερία και ήταν το πρώτο από τα 13 που λειτουργεί η More Than Me στην πάμφτωχη τούτη αφρικανική χώρα. Ο ίδιος ο Τζόνσον έφυγε από τη ζωή το 2016 έχοντας ασθενήσει από τον ιό του AIDS και υπάρχουν φόβοι πως έχει μολύνει αρκετά κορίτσια, πολλά εκ των οποίων ήσαν μόλις 10 ετών.
«Προς όλα τα κορίτσια που βιάσθηκαν από τον Μάκιντος Τζόνσον από το 2014 κι εντεύθεν τους λέμε: σας απογοητεύσαμε. Είχαμε παραχωρήσει στον Τζόνσον μία εξουσία την οποία καταχράσθηκε κακοποιώντας παιδιά. Αυτή η δύναμη εξουσίας του είχε εμποδίσει την ικανότητα του προσωπικού μας να αναφέρει τις καταχρήσεις του και τις κακοποιήσεις στις διοικητικές υπηρεσίες μας. Η διοίκηση άρχισε να αντιλαμβάνεται τα σημάδια αυτά πολύ αργότερα», γράφει στην ιστοσελίδα της η More Than Me.
Ο Τζόνσον είχε συλληφθεί κατόπιν καταγγελιών από τα κακοποιημένα κορίτσια. Η δίκη του το 2015 είχε αναβληθεί ένεκα των υποψιών για δωροδοκίες αξιωματούχων, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της ProPublica. Κατά το χρονικό διάστημα του θανάτου του επρόκειτο να επαναληφθεί η δικάσιμος διαδικασία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
