 |
|
|  Τρίτη 16/10
Η Χεζμπολάχ, η MS-13, τα καρτέλ Σιναλόα, του Κόλπου και Νέα Γενιά του Χαλίσκο χαρακτηρίζονται από τις ΗΠΑ σημαντικές διεθνείς «απειλές»
dpa,AΠΕ-ΜΠΕ
Το σιιτικό, πολιτικό και στρατιωτικό κίνημα Χεζμπολάχ του Λιβάνου και τέσσερις οργανώσεις που επιδίδονται κυρίως σε διακίνηση ναρκωτικών χαρακτηρίστηκαν τη Δευτέρα από τον αμερικανό υπουργό Δικαιοσύνης Τζεφ Σέσιονς ως οι σημαντικότερες απειλές για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους μεταξύ των διεθνών εγκληματικών οργανώσεων.
Οι άλλες τέσσερις οργανώσεις πέραν της Χεζμπολάχ είναι το καρτέλ Σιναλόα, που δρα κυρίως στο Μεξικό, αλλά έχει πλοκάμια σε όλον τον κόσμο· το καρτέλ Νέα Γενιά του Χαλίσκο· το καρτέλ του Κόλπου· και η Μάρα Σαλβατρούτσα (MS-13).
Η Χεζμπολάχ, η οποία εξάλλου συγκαταλέγεται ήδη στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων, είναι μια οργάνωση που υποστηρίζεται από το Ιράν κι έχει βαθιές πολιτικές ρίζες στον Λίβανο, ενώ ο στρατιωτικός της βραχίονας πολεμά στη Συρία, στο πλευρό των δυνάμεων του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
Η οργάνωση φέρεται επίσης να δρα στην Αφρική και στη Λατινική Αμερική.
Οι ΗΠΑ οδεύουν να επιβάλλουν ξανά όλες τις κυρώσεις σε βάρος του Ιράν που είχαν άρει στο πλαίσιο της διεθνούς συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Ισλαμικής Δημοκρατίας από το 2015 και μετά, από την οποία απέσυρε τη χώρα ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ τον Μάιο, ενώ διακηρύσσουν ότι ένας από τους σκοπούς τους στη Συρία είναι να τερματιστεί κάθε ιρανική επιρροή.
Ο Σέσιονς σύστησε ειδικές επιτροπές αρμόδιες για καθεμιά από τις πέντε οργανώσεις, οι οποίες εντέλλονται να του παρουσιάσουν εντός 90 ημερών εισηγήσεις για το πώς μπορούν να «εμποδιστούν» και να «εξαρθρωθούν» τα δίκτυά τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
