 |
|
|  Παρασκευή 19/10
Η σύζυγος του πρώην προέδρου της Ιντερπόλ, Μενγκ Χονγκγουέι, δηλώνει ότι "δεν είναι σίγουρη ότι ζει" ο άντρας της
BBC,AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Η σύζυγος του πρώην προέδρου της Ιντερπόλ και υφυπουργού Δημόσιας Ασφάλειας της Κίνας Μενγκ Χονγκγουέι "δεν είναι σίγουρη ότι ζει" ο άντρας της, σύμφωνα με συνέντευξη που παραχώρησε στο BBC.
Η Γκρέις Μενγκ είπε επίσης ότι οι "βάναυσες" κινεζικές αρχές διώκουν τον σύζυγό της, εβδομάδες μετά την σύλληψή του στην Κίνα.
Στην πρώτη αυτή συνέντευξη που παραχωρεί σε βρετανικό μέσο ενημέρωσης, η σύζυγος του πρώην προέδρου της Ιντερπόλ πρόσθεσε ότι δεν έχει κανένα νέο για το αν είναι καλά ο Χογκγουέι και ότι της είπαν ότι αυτή αποτελεί τώρα στόχο.
"Πιστεύω ότι πρόκειται για πολιτική δίωξη. Δεν είμαι σίγουρη ότι ζει", δήλωσε μιλώντας στα αγγλικά για τον σύζυγό της στη συνέντευξη αυτή που δόθηκε χθες Πέμπτη στη δημοσιότητα.
"Είπα (στα παιδιά μου) ότι ο μπαμπάς έχει φύγει για ένα μεγάλο επαγγελματικό ταξίδι", διηγήθηκε με σπασμένη φωνή. Το πρόσωπό της δεν αποκαλύπτεται καθ'όλη τη διάρκεια της συνέντευξης αυτής, η οποία έγινε στη Γαλλία, όπου βρίσκεται η έδρα της Ιντερπόλ.
Ο διεθνής αστυνομικός θεσμός είχε ανακοινώσει στις 7 Οκτωβρίου την παραίτηση "με άμεση ισχύ" του προέδρου του, του οποίου αγνοείτο η τύχη για περισσότερες από δέκα ημέρες μετά την επιστροφή του στην Κίνα στα τέλη του Σεπτεμβρίου.
Η σύζυγός του, η οποία είχε δηλώσει την εξαφάνισή του στην γαλλική αστυνομία, εκφράζοντας ανησυχία για αυτόν, είχε την ίδια μέρα πει σε δημοσιογράφους στην Λιόν, όπου βρίσκεται η διεθνής έδρα της Ιντερπόλ, ότι ο 64χρονος σύζυγός της βρίσκεται "σε κίνδυνο".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
