 |
|
|  Πέμπτη 25/10
«Χρόνια πολλά, κύριε Χατζιδάκι»
Πάνω από 5.000 θεατές κατέκλυσαν τους χώρους της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ,στη γιορτή για τον μοναδικό Μάνο!
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μια μεγάλη γιορτή για τον Μάνο Χατζιδάκι πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 23 Οκτωβρίου –επέτειος της γέννησής του- στους χώρους της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) στο πλαίσιο του τριετούς Κύκλου της ΕΛΣ για τον σπουδαίο Έλληνα συνθέτη. Πάνω από 5.000 θεατές όλων των ηλικιών παρακολούθησαν τον «μαραθώνιο» των οκτώ διαφορετικών συναυλιών που δόθηκαν από τις 17.00 το απόγευμα έως τις 23.30 το βράδυ, στην Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος», την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και στην Αγορά του ΚΠΙΣΝ.
Η μεγάλη γιορτή ξεκίνησε στις 17.00 στην Εναλλακτική Σκηνή, όπου το φωνητικό κουαρτέτο «Γιασεμί» (Ειρήνη Δερέμπεη, Μαρία Μελαχροινού, Μάρθα Μαυροειδή, Τάσος Πούλιος) ερμήνευσε αποσπάσματα από το «Χαμόγελο της Τζοκόντας», καθώς και γνωστά τραγούδια του Χατζιδάκι. Στις 18.00, στην Εναλλακτική, η εμβληματική πιανίστα Ντόρα Μπακοπούλου ερμήνευσε μοναδικά την «Ιονική σουίτα», την «Ερημιά» και τις «Έξι λαϊκές ζωγραφιές».
Στις 19.00 στην Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος», οι διακεκριμένοι μονωδοί της ΕΛΣ Βασιλική Καραγιάννη, Νίκος Στεφάνου, Δημήτρης Πακσόγλου, Δημήτρης Τηλιακός, Τάσης Χριστογιαννόπουλος, Πέτρος Μαγουλάς, καθώς και το συγκρότημα της Λυδίας Αγγελοπούλου και του Σταμάτη Μπερή «Family Voices», παρουσίασαν μια επιλογή από σπουδαία τραγούδια του Χατζιδάκι. Στο πιάνο τούς συνόδευσε ο Φρίξος Μόρτζος.
Στις 20.00 στην Αγορά του ΚΠΙΣΝ, οι υπέροχες φωνές των 90 παιδιών της Παιδικής Χορωδίας της ΕΛΣ ερμήνευσαν, με πολύ συγκινητικό τρόπο, τραγούδια από την «Εποχή της Μελισσάνθης», τον «Μεγάλο Ερωτικό», αλλά και έργα του Χατζιδάκι για τον κινηματογράφο, δίνοντάς μας μια πρόγευση από τη νέα ενότητα του «Κύκλου Μάνος Χατζιδάκις» που θα ονομάζεται «Ο Μάνος των Παιδιών». Στο πιάνο τούς συνόδευσε ο Χρύσανθος Αλησάφης.
Στις 20.30 στην Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος», μια γνήσια λαϊκή φωνή, με καθαρότητα, δύναμη και συναίσθημα, η Γιώτα Νέγκα, ερμήνευσε για πρώτη φορά μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του Χατζιδάκι, εισπράττοντας θερμότατο χειροκρότημα. Στο πιάνο τη συνόδευσε ο Λευτέρης Μιχαλόπουλος.
Λίγο πριν ολοκληρωθεί η συναυλία της Νέγκα, στην Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» «εισέβαλε» η υπέροχη μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Τσιλιμπάρη, η οποία ερμήνευσε μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι από την «Εποχή της Μελισσάνθης». Η μπάντα διέσχισε αμέσως μετά και την Εναλλακτική Σκηνή και έδωσε τη σκυτάλη στον διακεκριμένο βαρύτονο της ΕΛΣ Διονύση Σούρμπη, ο οποίος ερμήνευσε μοναδικά τον κύκλο τραγουδιών «Καπετάν Μιχάλης».
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τον πιο απρόσμενο τρόπο, καθώς τέσσερα νεανικά (σχολικά και φοιτητικά) συγκροτήματα του Schoolwave «άλωσαν» τη μεγάλη σκηνή της όπερας, την Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος», και έδωσαν νέα πνοή σε τραγούδια του Χατζιδάκι με έναν εντελώς καινούριο -και χωρίς προκαταλήψεις- τρόπο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
