 |
|
|  Δευτέρα 5/11
Το όνειρό μίας 26χρονης απο την Πορτογαλία είναι να κατακτήσει τον τίτλο τής πιο χοντρής γυναίκας στον κόσμο!
Ειναι ήδη 185 κιλά και θέλει να φτάσει τα...294 για να κάνει ρεκόρ και μπει στο βιβλίο Γκίνες
Daily Mail,protothema.gr
Έκανε «πλεονέκτημα» αυτό που για άλλες νεαρές γυναίκες θα ήταν εφιάλτης: Το υπερβολικό σωματικό βάρος.
Η 26χρονη Lilith the Cenobite είναι για τους οπαδούς της η σεξοβόμβα των παραπανίσιων κιλών που κάνει χρυσές δουλειές: η «θεά» του φαγητού. Αμείβεται για να τρώει μπροστά στην κάμερα εκπληρώνοντας τις σεξουαλικές φαντασιώσεις που σχετίζονται με το φαγητό. Η νεαρή γυναίκα ως μέλος της κοινότητας feedism δίνει ερωτική διάσταση στη διαδικασία του κατανάλωσης φαγητού επιλέγοντας όμως μόνο όσα παχαίνουν: πρόχειρο φαγητό, γλυκά και αρκετά λιπαρά.
Η Lilith the Cenobite, όπως είναι το όνομά της στο διαδίκτυο, ζυγίζει σήμερα 185 κιλά.
Το όνειρό της είναι να κατακτήσει τον τίτλο της πιο χοντρής γυναίκας στον κόσμο. Εάν πάρει άλλα 100 κιλά, «κλέβει» το βραβείο από την Αμερικανίδα Πολίν Ποτερ που ζυγίζει 293,6 κιλά.Η Πολίν είναι η πιο χοντρή γυναίκα στον κόσμο, σύμφωνα με το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες.
Όπως χαρακτηριστικά γράφει η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», η νεαρή γυναίκα από την Πορτογαλία πληρώνεται αδρά για να απολαμβάνει μπροστά στην κάμερα ζουμερά μπιφτέκια, κέικ σοκολάτας ή πίτσα.
Επί σχεδόν τρία χρόνια η Lilith είναι μοντέλο στο διαδίκτυο. Ποζάρει στο φακό τρώγοντας.
«Αυτό είναι ένα φετίχ που σχετίζεται με το φαγητό γεμίζοντας την κοιλιά μου με στόχο να κερδίσω βάρος», δηλώνει η ίδια στην βρετανική εφημερίδα «Daily Mail».
«Πολλοί από τους οπαδούς μου με παρακολουθούν την ώρα που τρώω», προσθέτει.
Η αρρωστημένη εμμονή της 26χρονης ξεκίνησε το 2015 όταν οι γιατροί της ανακοίνωσαν ότι έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας.
«Γεννήθηκα άστεγη και το φαγητό για εμάς δεν ήταν ποτέ δεδομένο.
Την περισσότερη ζωή μου έπασχα από ανορεξία» αφηγείται στη βρετανική εφημερίδα.
Η στάση της απέναντι στο φαγητό άλλαξε άρδην όταν διαγνώστηκε με ηπατική εγκεφαλοπάθεια, η οποία σχετίζεται με κίρρωση του ήπατος.
«Έτσι, πριν από λίγα χρόνια, όταν ανακάλυψα ότι η κατάσταση της υγείας μου ήταν μη αναστρέψιμη,αποφάσισα να απολαύσω το ένοχο μικρό μυστικό μου και να φάω όσο μπορούσα», επισημαίνει η νεαρή γυναίκα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
