 |
|
|  Τετάρτη 7/11
ΗΠΑ-Ενδιάμεσες Εκλογές 2018
Ένας αριθμός ρεκόρ γυναικών εξελέγη στη Βουλή των Αντιπροσώπων
Guardian, Washington Post,dpa,AΠΕ-ΜΠΕ
Ορόσημο για τις γυναίκες που επιδίωξαν να καταλάβουν μια έδρα στη Βουλή των Αντιπροσώπων αποτελούν οι φετινές ενδιάμεσες εκλογές που διεξήχθησαν στις ΗΠΑ.
Οι γυναίκες κέρδισαν τουλάχιστον 93 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων, καταρρίπτοντας το ρεκόρ των 84 εδρών της σημερινής Βουλής. Επίσης κέρδισαν 10 έδρες στη Γερουσία και 9 πολιτείες στις εκλογές για την ανάδειξη κυβερνητών, σύμφωνα με στοιχεία που επεξεργάστηκαν οι Los Angeles Times.
Από το σύνολο των 112 γυναικών που εξελέγησαν, οι 95 ανήκουν στο Δημοκρατικό Κόμμα και οι 17 στο Ρεπουμπλικανικό.
"Είναι πραγματικά η χρονιά των γυναικών παντού", δήλωσε ο Τόμας Πέρες, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος.
Αυτές που κέρδισαν πολύ κρίσιμες αναμετρήσεις από τις εν ενεργεία γερουσιαστές ήταν η Ελίζαμπεθ Γουόρεν στη Μασαχουσέτη, η Έιμι Κλόμπουσαρ στη Μινεσότα και η Κίρστεν Γκίλιμπραντ στη Νέα Υόρκη, όλες πολύ προβεβλημένες πολιτικοί του Δημοκρατικού Κόμματος.
Αριθμός ρεκόρ 237 γυναικών ήταν υποψήφιες για τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις ενδιάμεσες αυτές εκλογές και 23 για τη Γερουσία, σύμφωνα με το Κέντρο για τις Αμερικανίδες στην Πολιτική.
Μεταξύ αυτών που σημείωσαν πρωτιές με την εκλογή τους στη Βουλή των Αντιπροσώπων είναι η 29χρονη Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, η οποία είναι η νεότερη γυναίκα στην ιστορία των ΗΠΑ που εκλέγεται στο Κογκρέσο, η Ιλχάν Όμαρ και η Ρασίντα Τλάιμπ, οι πρώτες μουσουλμάνες που εκλέγονται στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Σαρίς Ντέιβιντς, μια ομοφυλόφιλη, δικηγόρος και λάτρης των πολεμικών τεχνών και η Ντέμπρα Χάαλαντ, που είναι οι πρώτες ιθαγενείς στην ιστορία των ΗΠΑ που εκλέγονται στο αμερικανικό Κογκρέσο.
Επιπροσθέτως η Σίλβια Γκαρσία και η Βερόνικα Εσκομπάρ έγραψαν ιστορία ως οι πρώτες Λατινοαμερικάνες Τεξανές που εκλέγονται στο Κογκρέσο, όπως άλλωστε και η Αγιάνα Πρίσλεϊ, ως η πρώτη Αφροαμερικανή που εξελέγη στη Μασαχουσέτη.
Στις γυναίκες οφείλει τέλος το Δημοκρατικό Κόμμα αρκετά από τα κέρδη του στις ενδιάμεσες εκλογές που συνέβαλαν στο να ανακτήσει τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
