 |
|
|  Παρασκευή 9/11
Ένας παρασημοφορημένος πεζοναυτης, μοναχικός βετεράνος, ήταν ο ένοπλος που σκότωσε 12 ανθρώπους μέσα σε μπαρ στην Καλιφόρνια
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο ένοπλος που άνοιξε πυρ μέσα σε ένα μπαρ στην Καλιφόρνια, σκοτώνοντας 12 ανθρώπους, ήταν ένας παρασημοφορημένος πολυβολητής του σώματος των Πεζοναυτών που είχε υπηρετήσει στο Αφγανιστάν και είχε πολλές δοσοληψίες με την αστυνομία το τελευταίο διάστημα.
Ο Ίαν Ντέιβιντ Λονγκ, 28 ετών, ζούσε στο Νιούμπερι Παρκ, ένα προάστιο με κομψά μπάνγκαλοους και φροντισμένους κήπους, περίπου 6,5 χιλιόμετρα από το Borderline Bar & Grill όπου σημειώθηκε το μακελειό, το βράδυ της Τετάρτης.
Ο Λονγκ εντάχθηκε στους Πεζοναύτες το 2008 και αποστρατεύτηκε το 2013 με τον βαθμό του υποδεκανέα, όπως ανέφερε ένας εκπρόσωπος του σώματος, ο Τζόζεφ Μπάτεφιλντ. Υπηρέτησε για επτά μήνες στο Αφγανιστάν, στα τέλη του 2010 και είχε τιμηθεί πολλές φορές με αριστεία και παράσημα.
Προς το παρόν, δεν είναι σαφές με τι ασχολήθηκε ο Λονγκ αφού αποχώρησε από τον στρατό.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε νωρίτερα, ο σερίφης Τζεφ Ντιν είπε ότι αστυνομικοί πήγαν στο σπίτι του Λονγκ τον περασμένο Απρίλιο για κάποιο επεισόδιο που είχε σημειωθεί εκεί. "Ήταν οργισμένος, συμπεριφερόταν κάπως παράλογα" εξήγησε. Κλήθηκε μια ομάδα ειδικών που έκριναν ότι με βάση την πολιτειακή νομοθεσία ο Λονγκ δεν ήταν σε κατάσταση τέτοια ώστε να εγκλειστεί ακουσίως σε ψυχιατρική κλινική για να εκτιμηθεί η ψυχική υγεία του.
Ένας γείτονάς του, που είπε ότι ονομάζεται Χάνσον, είπε ότι ο Λονγκ ζούσε με τη μητέρα του. "Κοιτάζω τη δουλειά μου και το ίδιο κάνουν κι αυτοί", είπε από τηλεφώνου αυτός ο άνδρας, ενώ μια γυναικεία φωνή στο βάθος ακούστηκε να λέει; "Ήταν κάπως μοναχικός".
Άλλοι κάτοικοι της γειτονιάς, όταν ρωτήθηκαν, απάντησαν ότι δεν αναγνωρίζουν το όνομα του υπόπτου και ότι η μητέρα του απλώς τους χαιρετούσε καθώς περνούσε με το αυτοκίνητό της.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
