 |
|
|  Δευτέρα 12/11
ΗΠΑ-πυρκαγιές στην Καλιφόρνια
Τουλάχιστον 25 νεκροί και τεράστιες καταστροφές,ενω απειλείται το Μαλιμπού
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Ερείπια που καπνίζουν και καμένα οχήματα: οι πυροσβέστες συνεχίζουν να δίνουν μάχη με τις πυρκαγιές, που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 25 ανθρώπους και καταστρέψει χιλιάδες σπίτια στην Καλιφόρνια, χωρίς ωστόσο πολλές ελπίδες να θέσουν σύντομα υπό έλεγχο τις φλόγες λόγω των επίμονων σφοδρών ανέμων που συνδυάζονται με την ξηρασία.
Περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι πήραν εντολή να εγκαταλείψουν τις κατοικίες τους σε μια εκτεταμένη περιοχή κοντά στο Σακραμέντο, την πρωτεύουσα αυτής της δυτικής Πολιτείας των ΗΠΑ, και στο διάσημο θέρετρο του Μαλιμπού.
Οι πυροσβέστες δίνουν μάχη με τις φλόγες στις δύο άκρες της Πολιτείας: με την «Camp Fire» στην κομητεία Μπατ (βόρεια), όπου μαίνεται η μεγαλύτερη εστία που έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 23 ανθρώπους, και με την «Woolsey Fire» γύρω από το Λος Άντζελες και το Μαλιμπού (νότια), όπου δύο πτώματα βρέθηκαν μέσα σ' ένα αυτοκίνητο που βρισκόταν σε ιδιωτικό δρόμο.
Οι πυροσβέστες που δίνουν μάχη με την πυρκαγιά «Γούλσεϊ» «προετοιμάζονται για την επιστροφή των επικίνδυνων ανέμων Σάντα Άνα που μπορεί να επεκτείνουν τις φλόγες», σύμφωνα με ανακοίνωση των αρχών.
Η πιο καταστροφική πυρκαγιά
Ενισχυόμενη από σφοδρούς ανέμους, αυτή η πυρκαγιά ξέσπασε την Πέμπτη και έγινε η πιο καταστροφική που έχει καταγραφεί ποτέ στην Καλιφόρνια, καθώς έχει καταστρέψει περισσότερα από 6.700 κτίρια --ανάμεσα στα οποία ένα νοσοκομείο και κατοικίες-- στην Παραντάις, μια πόλη 27.000 κατοίκων βόρεια του Σακραμέντο. Συνολικά 52.000 άνθρωποι έλαβαν εντολή να απομακρυνθούν από την περιοχή.
Οι αρχές εκτιμούν πως θα χρειαστούν τρεις εβδομάδες για να τεθούν πλήρως υπό έλεγχο οι φλόγες στη ζώνη αυτή.
Η πυρκαγιά έχει προς το παρόν κάψει περισσότερα από 400.000 στρέμματα και δεν ελέγχεται παρά σε ποσοστό 20%, σύμφωνα με την Cal Fire, την πυροσβεστική υπηρεσία της Καλιφόρνια. Έχουν τραυματισθεί 3 από τους περισσότερους από 3.200 πυροσβέστες που έχουν αναπτυχθεί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
