 |
|
|  Kυριακή 18/11
Αυτά ειναι λεφτά!
«Βγάζω περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο», δηλώνει ο υποψήφιος για την ηγεσία τής Μέρκελ στη Γερμανία, Φρίντριχ Μερτς
Bild am Sonntag,Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο γερμανός επιχειρηματίας Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος έχει ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για να διαδεχθεί την Άγγελα Μέρκελ στην ηγεσία της Χριστιανικής Δημοκρατικής Ένωσης (CDU), του μείζονος εταίρου της κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού στη Γερμανία, αποκάλυψε ότι έχει εισοδήματα που αθροιστικά φθάνουν περίπου το 1 εκατομμύριο ευρώ μεικτά τον χρόνο, γράφει στο σημερινό της φύλλο η Bild am Sonntag.
Ο 62χρονος Μερτς είναι πρόεδρος του ΔΣ της γερμανικής θυγατρικής του αμερικανικού επενδυτικού ταμείου BlackRock, εργάζεται για λογαριασμό της αμερικανικής δικηγορικής εταιρείας Mayer Brown, ενώ είναι επίσης μέλος των διοικητικών συμβουλίων διαφόρων εταιρειών.
Θα αναμετρηθεί για την ηγεσία της CDU με τη Γενική Γραμματέα του κόμματος, την Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, 56 ετών, και τον υπουργό Υγείας Γενς Σπαν, 38 ετών.
Ο Μερτς φέρεται να εξασφαλίζει το 49% των προτιμήσεων των υποστηρικτών της γερμανικής δεξιάς, καταδεικνύει δημοσκόπηση που δημοσιεύεται σήμερα, έναντι ενός 32% που δήλωσε πως επιλέγει την Κραμπ-Καρενμπάουερ και ενός 7% που θέλει τον Σπαν.
«Ξεκίνησα με εισόδημα δικαστικού υπαλλήλου στο Ζααρμπρίκεν, με το οποίο κατάφερνα να τα βγάζω πέρα έχοντας μια οικογένεια με δύο παιδιά. Σήμερα, βγάζω ακαθάριστο μισθό ένα εκατομμύριο ευρώ», είπε ο Μερτς στην κυριακάτικη έκδοση της Μπιλτ.
Ο Μερτς δεν έδωσε λεπτομέρειες για το ποια είναι τα εισοδήματα του από τις διάφορες θέσεις που διατηρεί, πάντως οι ετήσιοι ισολογισμοί των εταιρειών για τις οποίες εργάζεται δείχνουν ότι αμειβόταν πρότινος με 125.000 ευρώ από την ΜπλάκΡοκ, 80.000 ευρώ από τη Wepa Industrieholding, 75.000 ευρώ από τη Bank HSBC Trinkhaus, και 14.000 ευρώ από την Cologne-Bonn Airport GmbH, συμπληρώνει η Μπιλτ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
