 |
|
|  Τρίτη 20/11
Ανθρωπόμορφο τέρας!
Ποινή ισόβιας κάθειρξης στις ΗΠΑ σε έναν 33χρονο που σκότωσε την έγκυο γυναίκα του και τα δύο ανήλικα κοριτσάκια τους...
μόνο και μόνο για να μπορέσει να ζήσει ανενόχλητος με άλλη γυναίκα!!!
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ένας άνδρας από το Κολοράντο καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τον στραγγαλισμό της εγκύου συζύγου του και των δύο μικρών κορών του, ενώ πέταξε τα άψυχα σώματά τους σε μια περιοχή εξόρυξης πετρελαίου, προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει ανενόχλητος τη σχέση του με μια άλλη γυναίκα.
Ο 33χρονος Κρίστοφερ Γουάτς κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία της συζύγου του Σάναν, 34 ετών, που ήταν έγκυος 15 εβδομάδων, και των κορών του, της Σελέστ 3 ετών και της Μπέλας 4 ετών.
«Πρόκειται για το πλέον απάνθρωπο και σατανικό έγκλημα που έχω χειριστεί» υπογράμμισε ο δικαστής Μάρκελο Κοπκάου, με θητεία 17 ετών, στην κατάμεστη αίθουσα του δικαστηρίου της κομητείας Ουελντ.
«Πρόκειται για ένα άκαρδο τέρας» είπε ο Φρανκ Ρζούτσεκ, ο πατέρας της Σάναν, χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του, την ώρα που κατέθετε, λίγα μέτρα μακριά από τον Γουάτς.
«Σε εμπιστεύτηκα για να τις φροντίσεις, όχι να τις σκοτώσεις. Κατόπιν τις πέταξες σαν να ήταν σκουπίδια. Τέρας».
Το ίδιο συγκινησιακά φορτισμένη ήταν η κατάθεση και των γονιών του δράστη.
«Μισώ αυτό που συνέβη» σημείωσε η Σίντι Γουατς, ενώ ο γιος της την άκουγε με το κεφάλι κατεβασμένο.
«Θα παραμείνουμε, ωστόσο, πιστοί καθώς είμαστε η οικογένειά σου. Σε αγαπάμε και σε συγχωρούμε, γιε μου».
Ο 33χρονος ζήτησε συγγνώμη για τα εγκλήματά του μέσω της δικηγόρου του Κάθριν Χέρολντ. Ο ίδιος δεν μίλησε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
