 |
|
|  Σάββατο 1/12
Απίστευτη περίπτωση αλληλεγγύης στην Ολλανδία
Πάνω απο 500 πάστορες τελούν τη μια λειτουργία μετά την άλλη,χωρίς διακοπή, σε μια μικρή προτεσταντική εκκλησία, για να προστατεύσει μια αρμενική οικογένεια,που έχει βρει καταφύγιο στο ναό και κινδυνευει με σύλληψη και απέλαση!!
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Περισσότεροι από 500 πάστορες διαδέχονται ο ένας τον άλλον μέρα-νύκτα για να λειτουργήσουν σε μια μικρή προτεσταντική εκκλησία που βρίσκεται σ' έναν ήσυχο δρόμο της Χάγης, στην Ολλανδία, ώστε να αποφύγει την απέλαση μια αρμενική οικογένεια, η οποία έχει καταφύγει στην εκκλησία αυτή από τον Οκτώβριο.
Ο Χαριάρπι Ταμραζιάν, 21 ετών, έφθασε στην Ολλανδία πριν από εννέα χρόνια, μαζί με τους γονείς του, την αδελφή του, 19 ετών, και τον αδελφό του, 14 ετών.
Όταν οι αρχές απέρριψαν το τελευταίο αίτημά του για άσυλο, κάτι που σήμαινε ότι σύντομα επρόκειτο να απελαθεί στην Αρμενία, η οικογένεια εγκατέλειψε τον Οκτώβριο το σπίτι της στα περίχωρα της Χάγης και ήρθε να καταφύγει στην εκκλησία.
Καθώς στην Ολλανδία η αστυνομία δεν έχει το δικαίωμα να εισέρχεται σε χώρο λατρείας στη διάρκεια θρησκευτικής λειτουργίας, γρήγορα η εκκλησία αποφάσισε να βοηθήσει την οικογένεια με το να τελεί τη μια λειτουργία μετά την άλλη χωρίς διακοπή.
«Η οικογένεια Ταμραζιάν χτύπησε την πόρτα μας ένα βράδυ πανικόβλητη και μας ζήτησε να την φιλοξενήσουμε και να την προστατεύσοιυμε από την αστυνομία. Υπήρχε επείγουσα ανάγκη», αφηγείται ο Ντερκ Στέγκεμαν, πάστορας και περιστασιακός εκπρόσωπος της εκκλησίας που μπήκε ξαφνικά κάτω από τους προβολείς της δημοσιότητας.
Αυτός ο μικρός χώρος λατρείας αποτελεί αντικείμενο αυξανόμενης προσοχής από τα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, όπου μηνύματα υποστήριξης δεν σταματούν να επιδοκιμάζουν την «πράξη καλοσύνης» της εκκλησίας της οδού Τόμας Σβένκεστραατ.
Η αρμενική οικογένεια, η οποία επιθυμεί να παραμείνει στην Ολλανδία, κατοικεί στον πρώτο όροφο του ναου από τις 25 Οκτωβρίου, ημερομηνία από την οποία άρχισαν στο ισόγειο οι λειτουργίες, που προσελκύουν πολλούς κατοίκους της συνοικίας, αλλά και από τις τέσσερις γωνιές της χώρας.
«Έχουμε αυτή τη στιγμή 500 πάστορες που έχουν δηλώσει πως θέλουν να τελέσουν λειτουργίες», λέει ο Ντερκ Στέγκεμαν, ο οποίος ετοιμάζεται να τελέσει ο ίδιος μια εξάωρη λειτουργία μόλις πέσει η νύκτα.
«Είναι απίστευτο τι μπορεί να καταφέρει η αλληλεγγύη των ανθρώπων», προσθέτει μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
