 |
|
|  Tετάρτη 12/12
Οι Φρουροί και ο Πόλεμος κατά της Αλήθειας
Ο δολοφονηθείς Σαουδάραβας, Τζαμάλ Κασόγκι και άλλοι δημοσιογράφοι επελέγησαν από το Time ως προσωπικότητες της χρονιάς
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο σαουδάραβας δημοσιογράφος Τζαμάλ Κασόγκι, ο οποίος φονεύθηκε στις 2 Οκτωβρίου στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, επελέγη ως προσωπικότητα της χρονιάς από το αμερικανικό περιοδικό Time, μια διάκριση την οποία μοιράζεται και με άλλους δημοσιογράφους υπό τον τίτλο «Οι Φρουροί και ο Πόλεμος κατά της Αλήθειας».
Εκτός από τον Τζαμάλ Κασόγκι, το εβδομαδιαίο περιοδικό τίμησε ως προσωπικότητες της χρονιάς τη φιλιππινέζα δημοσιογράφο Μαρία Ρέσα, τους δύο βιρμανούς ρεπόρτερ του πρακτορείου Ρόιτερ, Ουά Λόουν και Κέι Σου Όου, που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη φυλακή, καθώς και τη σύνταξη της αμερικανικής τοπικής εφημερίδας Capital Gazette, πέντε μέλη της οποίας έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια επίθεσης που πραγματοποιήθηκε στις 28 Ιουνίου στην Ανάπολη της Πολιτείας του Μέριλαντ.
Είναι η πρώτη φορά που ένας ή περισσότεροι δημοσιογράφοι επιλέγονται ως προσωπικότητες της χρονιάς από το περιοδικό, το οποίο απονέμει αυτόν τον τίτλο από το 1927.
Επίσης για πρώτη φορά ένα πρόσωπο που έχει αποβιώσει επιλέγεται ως η πιο αξιοσημείωτη προσωπικότητα της χρονιάς που πέρασε.
Το Time επέλεξε να εκδώσει αυτή την εβδομάδα τέσσερα διαφορετικά εξώφυλλα του περιοδικού για να προβάλει τους τέσσερις δημοσιογράφους ή την ομάδα των δημοσιογράφων που βρέθηκαν στην κορυφή της κατάταξής του.
Οι δημοσιογράφοι ξεπέρασαν τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είχε επιλεγεί το 2016 και είχε τη δεύτερη θέση πέρυσι, ενώ τα γραφεία στοιχημάτων τον θεωρούσαν φαβορί.
Είναι η δεύτερη διαδοχική χρονιά που το περιοδικό Time επιλέγει μια ομάδα και όχι μόνο μία προσωπικότητα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
