 |
|
|  Παρασκευή 28/12
Η αιφνιδιαστική επίσκεψη του Τραμπ στο Ιράκ
η πρώτη που πραγματοποιεί σε ζώνη συγκρούσεων
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο Ντόναλντ Τραμπ μετέβη στο Ιράκ για μια αιφνιδιαστική επίσκεψη μερικών ωρών για να συναντήσει αμερικανούς στρατιώτες και επωφελήθηκε απ' αυτό το πρώτο ταξίδι του σε ζώνη συγκρούσεων μετά την εκλογή του, πριν από δύο χρόνια, για να δικαιολογήσει την απόφασή του να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να συνεχίσουν να είναι ο χωροφύλακας του κόσμου. Είναι άδικο να πέφτει ολόκληρο το φορτίο σ' εμάς», δήλωσε στην αεροπορική βάση Αλ-Άσαντ, περίπου 160 χλμ. δυτικά της Βαγδάτης, όπου προσγειώθηκε μαζί με τη σύζυγό του, την Μελάνια.
Σύμφωνα με μήνυμα στο Twitter της Σάρα Σάντερς, εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, ο στόχος του ταξιδιού του προέδρου ήταν να επισκεφθεί τα αμερικανικά στρατεύματα «για να τα ευχαριστήσει για τη δέσμευσή τους, την επιτυχία τους και τη θυσία τους και για να τους ευχηθεί Χαρούμενα Χριστούγεννα».
Απαντώντας σε δημοσιογράφους, ο Ντόναλντ Τραμπ διαβεβαίωσε πως, μολονότι αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία, δεν σκοπεύει «καθόλου» να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από το Ιράκ και βλέπει «αντιθέτως» τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτή τη χώρα «ως βάση, αν χρειαστεί να επέμβουμε στη Συρία».
Μολονότι η ιρακινή κυβέρνηση ανακοίνωσε πριν από έναν χρόνο τη «νίκη» επί του Ισλαμικού Κράτους, η τζιχαντιστική οργάνωση συνεχίζει να πραγματοποιεί επιθέσεις, ιδιαίτερα στη Βαγδάτη.
«Αν δούμε το Ισλαμικό Κράτος να κάνει κάτι που δεν μας αρέσει, θα μπορούσαμε να τους πλήξουμε τόσο γρήγορα και τόσο δυνατά που δεν θα καταλάβαιναν τι τους συνέβη», διευκρίνισε χωρίς να αποκλείσει «να επιστρέψουμε για να βοηθήσουμε» τη Συρία «σε δεδομένη στιγμή», αν οι συνθήκες το απαιτήσουν.
Ο Ντόναλντ Τραμπ επρόκειτο να συναντηθεί με τον ιρακινό πρωθυπουργό Αντέλ Αμπντέλ Μάχντι, όμως μια «διαφορά απόψεων» αναφορικά με την οργάνωση της συνάντησης «οδήγησε στο να αντικατασταθεί από μια τηλεφωνική συνομιλία», στη διάρκεια της οποίας οι δύο αναφέρθηκαν ιδιαίτερα στο ζήτημα της Συρίας, σύμφωνα με ανακοίνωση της ιρακινής κυβέρνησης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
