 |
|
|  Σάββατο 29/12
Παγκόσμια Οικονομία
Οι εταιρίες με την μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία στον κόσμο προέρχονται από την Αμερική
FAZ,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η εικόνα είναι πιο σαφής από ποτέ: Οι αμερικανικές εταιρείες κυριαρχούν στα χρηματιστήρια του κόσμου. Οι πέντε μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο όσον αφορά την κεφαλαιοποίησή τους προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην κορυφή βρίσκεται η Microsoft. Η εταιρεία λογισμικού έστειλε έτσι την Apple στη δεύτερη θέση. Επιπλέον, περισσότερες από τις μισές από τις 100 εταιρείες με τη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία -- οι 57 -- βρίσκονται στη Βόρεια Αμερική. Μόνο 22 προέρχονται από την Ευρώπη και 21 εταιρείες από την περιοχή Ασίας και Ειρηνικού, σύμφωνα με ανάλυση της Ernst & Young.
Oι αμερικανικές εταιρείες συνδυαστικά διαθέτουν περίπου 11,5 τρισεκ. δολάρια ή το 63% της συνολικής κεφαλαιοποίησης της αγοράς. Λόγω της αναταραχής στις χρηματιστηριακές αγορές, το ποσοστό αυτό είναι κατά 7% μικρότερο από ό,τι το προηγούμενο έτος.
Οι ασιατικές εταιρείες αντιπροσωπεύουν σήμερα το 19% της συνολικής χρηματιστηριακής αξίας μεταξύ των μεγαλύτερων 100. Μετά από μια ισχυρή προηγούμενη χρονιά, έχασαν 15% σε αξία. Οι ευρωπαϊκές εταιρείες ακολουθούν με το 16% του συνόλου και έχουν χάσει συνολικά το 10%. Σε γενικές γραμμές, η κεφαλαιοποίηση των 100 εταιρειών με τη μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση στον κόσμο ήταν περίπου 18,1 τρισεκ. δολάρια στο τέλος του έτους - δηλαδή περίπου 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια λιγότερα (9%) από ό,τι πριν από ένα χρόνο.
Το ειδικό βάρος της Γερμανίας μεταξύ των 100 μεγαλύτερων εταιριών βάσει κεφαλαιοποίησης συνέχισε να μειώνεται. Ο αριθμός των γερμανικών εταιρειών μειώθηκε από έξι σε δύο. Η μεγαλύτερη γερμανική εταιρεία είναι η SAP στην 61η θέση με 117 δισεκ. δολάρια. Την προηγούμενη χρονιά, η εταιρία είχε την 63η θέση. Επιπλέον, η Siemens υποχώρησε στην 89η θέση (πέρυσι ήταν στην 73η). Η ασφαλιστική Allianz κατατάσσεται στην 101η θέση (92η πέρυσι). Η πιο ισχυρή εταιρεία στην Ευρώπη είναι η εταιρεία τροφίμων Nestlé με αξία 252 δισεκατομμυρίων δολαρίων και βρίσκεται στον αριθμό 15 (18η πέρυσι).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
