 |
|
|  Δευτέρα 31/12
΄Αρθρο
Ξέρει κανείς
πού κρύβεται
η κρίση;
Γράφει ο Δημοσιογράφος,Χρήστος Τσαντήλας
Λάρισα
ΑΥΤΗ η καταναλωτική (και σπάταλη) κοινωνία, η κοινωνία των πτωχευμένων αστών, φοβάμαι πως σωτηρία δεν έχει... Λες και θα γίνει πόλεμος! Πανικός στα ταμεία των σούπερ μάρκετ. Το αδιαχώρητο στα εμπορικά καταστήματα, παραμονές Χριστουγένων και τώρα, παραμονή Πρωτοχιρονιάς.
ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ στους πεζοδρόμους, πήχτρα το κέντρο, συμφόρηση κυκλοφοριακή στους παρακείμενους δρόμους. Όλοι και όλα, άνθρωποι και αυτοκίνητα, σε εγρήγορση. Πανικός! Και να σκεφτεί κανείς ότι μόνο για δυο μέρες παραμένει κλειστή η αγορά! Τρία - τρία τα καρβέλια, στους φούρνους. Τόνοι κατανάλωσης σφαγίων στα κρεοπωλεία! Τόσα πολλά κρέατα, για μια απίστευτα μεγάλη, κατά κεφαλήν, κατανάλωση, αναρωτιέσαι πού στο καλό βρέθηκαν; Πού κρύβεται η κρίση; Γενοκτονία κανονική στα κοτόπουλα και τις γαλοπούλες. Σπίτι χωρίς γουρουνόπουλο, (κατά το ...Γιάννη) προκοπή δεν κάνει.
ΚΑΙ επειδή όλα αυτά τα ανεξήγητα εφήμερα «πανηγύρια», για την χώρα μας (με την κατάσταση φτωχοποίησης του πληθυσμού) προκαλούν έντονο και ατελέσφορο προβληματισμό, καλό θα είναι να προσγειωθούμε στην σκληρή πραγματικότητα, με βάση τα βιώματα της οικογένειας όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου και κυρίως τις μη εορταστικές περιόδους.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ως λαός να αδειάζουμε τα ράφια των σούπερ μάρκετ σε κάθε γιορτή ωσάν να κηρύχτηκε πόλεμος (!) με την ίδια ευκολία που μπορούμε να ανεχόμαστε τον Πακιστανό και τον Σύριο μετανάστη δίπλα μας, να ψωνίζει τα διπλάσια και ακόμα περισσότερα από εμάς και να εισπράτει την «ελεημοσύνη» των 1600 ευρώ, των επιδομάτων για τα τέσσερα μέλη της φαμίλιας του, την στιγμή που οι μισές οικογένειες των Ελλήνων ζουν συνολικά με όχι περισσότερα από 600 - 700 ευρώ! Δεν είναι υπερβολή, ούτε και κρίμα, να πούμε ότι στα λυόμενα - κοντέινερ του οικισμού προσφύγων στο Κουτσόχερο, αλλά και άλλού, τα επιδόματα που χορηγούνται συνολικά, μπορεί και να είναι περισσότερα από εκείνα που δίνονται στους δικαιούχους του επιδόματος του κοινωνικού μερίσματος των φτωχών συμπολιτών Ελλήνων, κατοίκων μιας ολόκληρης συνοικίας της Λάρισας!
ΔΕΝ θα είναι επίσης ρατσιστικό να πούμε ότι το κοινωνικό βοήθημα των Χριστουγέννων απορροφήθηκε κυρίως από πληθυσμό μουσουλμάνων προσφύγων και Αλβανικής καταγωγής αλλοδαπών, πρώην εργαζομένων στην χώρα μας, που ήρθαν από την δική τους χώρα ως «άνεργοι» στην Ελλάδα, για να εισπράξουν το κοινωνικό μέρισμα και επέστρεψαν αυθημερόν στις δουλειές τους και στις περιουσίες τους στην Αλβανία. Κάποια λογιστικά γραφεία στο κέντρο της Λάρισας, έχουν σαφή εικόνα για το πώς και ποιοί πήραν τα επιδόματα και με ποια ακριβώς κριτήρια.
ΤΟ παράπονο του μικρού Ελληνόπουλου, που εργάζεται για λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα με «μπλοκάκι» (και που η εφορία και ο ΟΑΕ του παίρνουν τα 300!) και που δεν δικαιούται το επίδομα που λαμβάνουν οι μετανάστες μουσουλμάνοι, επειδή δηλώνει «φιλοξενούμενος» στους γονείς του, θα είναι το μήνυμα και η τιμωρία, που θα δώσει η νεολαία αυτή στην κάλπη, σε κείνους που κρίθηκαν ανάξιοι να διευθετήσουν τέτοιες αδικίες, τέτοιες ανθελληνικές παραδοξότητες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
