 |
|
|  Τετάρτη 9/1
Ομογένεια-ΗΠΑ
Oμογενής ορκίσθηκε ως η πρώτη γυναίκα αντικυβερνήτης της Καλιφόρνιας
ΣΑΚΡΑΜΕΝΤΟ/ekirikas.com
Η ομογενής Ελένη Κουναλάκη έγραψε ιστορία, καθώς ορκίστηκε ως η πρώτη γυναίκα αντικυβερνήτης της Πολιτείας της Καλιφόρνιας.
Μάλιστα, στην ορκωμοσία παρούσα ήταν και η νέα πρόεδρος της Βουλής, η Δημοκρατική Νάνσι Πελόζι, πρώτη γυναίκα που ηγείται ενός πολιτικού κόμματος στο Κογκρέσο. Η κ. Πελόζι εξήρε την κ. Κουναλάκη για το σημαντικό αυτό επίτευγμά της.
Η κ. Κουναλάκη, πρώην πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ουγγαρία, έχει εκφράσει την αντίθεσή της στις υπεράκτιες πετρελαϊκές εξορύξεις, ενώ έχει υποσχεθεί και την επέκταση της πρόσβασης στην δημόσια εκπαίδευση.
Σύμφωνα με όσα γράφει στην επίσημη ιστοσελίδα της, η Ελένη Κουναλάκη σκοπεύει να επεκτείνει την Οικονομία της Καλιφόρνιας, να αυξήσει τις υψηλόμισθες θέσεις εργασίας και να παρέχει οικονομικότερες υγειονομικές και εκπαιδευτικές υπηρεσίες στους κατοίκους της Πολιτείας.
«Οι αξίες μας και η διαφορετικότητά μας καθοδηγούν την Οικονομία μας προς τα εμπρός και πραγματικά μπορούν να κάνουν την Καλιφόρνια την ηγέτιδα Πολιτεία του Εθνους μας στο μέλλον», τόνισε σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της.
«Πρέπει να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε πολιτικές που θα ωθούν στην ανάπτυξη της Οικονομίας μας – ενώ θα πρέπει να διασφαλίζουμε πως θα ωφελεί τον καθέναν και όχι μόνον αυτούς που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας. Θα πρέπει επίσης να συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά στο ζήτημα της διευθέτησης της κλιματικής αλλαγής και της προστασίας του περιβάλλοντός μας», συνέχισε.
Η Ελένη Κουναλάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σακραμέντο, ενώ ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα το 1992 ως μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος της πόλης της. Τα επόμενα 18 χρόνια εργάστηκε στην οικογενειακή της επιχείρηση, την κατασκευαστική εταιρεία «AKT Development», της οποίας ιδρυτής και ιδιοκτήτης είναι ο πατέρας της ομογενούς, Αγγελος Τσακόπουλος.
Στη συνέχεια, ανελίχθηκε στη θέση του προέδρου της επιχείρησης, κατασκευάζοντας κατοικίες για οικογένειες της μεσαίας τάξης ανά την περιοχή του Σακραμέντο, ενώ ταυτόχρονα συνέχιζε τις πολιτικές της δραστηριότητες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
