 |
|
|  Τετάρτη 23/1
Ομογένεια-Παναμάς
Ελληνόπουλα από τον Παναμά στην Ακρόπολη
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεκαεπτά Ελληνόπουλα από τον Παναμά επισκέπτονται τη χώρα μας κατά την περίοδο των σχολικών διακοπών τους, στο πλαίσιο ειδικού εκπαιδευτικού προγράμματος. Οι ομογενείς μαθητές 4ης γενιάς βρίσκονται στην Ελλάδα, μαζί με τους δύο συνοδούς τους, από την περασμένη Παρασκευή και για δύο εβδομάδες. Μάλιστα, την πρώτη ημέρα τούς υποδέχτηκε στο γραφείο του, στο υπουργείο Εξωτερικών, ο υφυπουργός Τέρενς Κουίκ και στη συνέχεια επισκέφτηκαν τη Βουλή, ενώ το Σάββατο ξεναγήθηκαν στο Μουσείο της Ακρόπολης και τον Ιερό Βράχο.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ανακοίνωση της γενικής γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, οι 14 ομογενείς μαθητές 4ης γενιάς ήρθαν στην Ελλάδα στις 14 Ιανουαρίου για να συμμετέχουν σε πρόγραμμα εκπαιδευτικής φιλοξενίας για δύο εβδομάδες, προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά τον πολιτισμό των προγόνων τους. Η τελετή υποδοχής τους έγινε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει την εκμάθηση ελληνικών και ελληνικών παραδοσιακών χορών, την εξοικείωση των μαθητών με τον ελληνικό πολιτισμό και την ανάδειξη των στενών σχέσεων Ελλάδας και Παναμά, μέσω της ναυτιλίας και της οικονομίας. Στοχεύει στην ενίσχυση των δεσμών των Ελλήνων ομογενών 4ης γενιάς του Παναμά με την Ελλάδα, στην ανάδειξη της διμερούς συνεργασίας των δύο χωρών και στην ενδυνάμωση της διαπολιτισμικής συνεργασίας ελληνικών φορέων με φορείς και εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού.
Οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα μέσα από ένα ειδικά σχεδιασμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θεματικές εκπαιδευτικές ενότητες καθώς και ψυχαγωγικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, να μελετήσουν τον ελληνικό πολιτισμό και να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους στα πεδία της ιστορίας, της αρχαιολογίας, της τέχνης, του αθλητισμού και του περιβάλλοντος.
Οι μαθητές προέρχονται από το ελληνικό σχολείο του Παναμά, ένα από τα καλύτερα σχολεία της χώρας, όπως αναφέρει η γενική γραμματεία, στο οποίο φοιτούν Έλληνες και φιλέλληνες μαθητές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
