Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tετάρτη 23/1

ΘΕΣΕΙΣ και ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Αδιανόητη Διαστρέβλωση της Αλήθειας

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΑΓΩΓΟΙ

-ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΞΑΣΤΕΡΑ-

Γράφει Ο ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ, Καθηγητής Διεθνούς Οικονομίας και Ανάπτυξης



ΑΘΗΝΑ

Χωρίς πάθος, χωρίς μισαλλοδοξία, καθαρά και ξάστερα όμως, είμαι υπέρ της «ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ». Πριν τη Συμφωνία, τα Σκόπια αναγνωρίζονταν από περισσότερες από 140 χώρες ως ΜΑΚΕΔΩΝΙΑ. Διεκδικούσαν την ιστορική κληρονομιά της Μακεδονίας του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλέξανδρου και είχαν αλυτρωτικές βλέψεις και εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της Ελλάδος. Εκτιμώντας την πιο πάνω κατάσταση, η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ξεκάθαρα επωφελής για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Η Συμφωνία καταργεί όλα τα ανωτέρω και βάζει τέλος στις ανιστόρητες σαχλαμάρες των φανατικών εθνικιστών των Σκοπίων και των «πρόθυμων» υποστηρικτών τους. Τους «παραχωρούμε» έστω το όνομα Βόρεια Μακεδονία και καταργείται όμως το Μακεδονία που είχαν. Αναγνωρίζουν παράλληλα, οι Σκοπιανοί, ότι το Βόρεια Μακεδονία δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας και τον Ελληνικό πολιτισμό. Δέχονται επίσης, ότι η λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα» είναι ιδίωμα γλώσσας των νοτίων σλαβικών κρατών και δεν σχετίζεται με τη αρχαία μακεδονική η οποία ήταν η ελληνική. Με τη Συμφωνία, υποχρεώθηκαν και κατάργησαν όλα τα μακεδονικά σύμβολα που χρησιμοποιούσαν. Τροποποίησαν επίσης το Σύνταγμά τους αφαιρώντας τα άρθρα εκείνα με τις αλυτρωτικές και αλλοτριωτικές αναφορές. Στα πιο πάνω επιχειρήματα δεν αρθρώνεται κανένας λογικός αντίλογος εκ μέρους των περισσοτέρων πολιτικών οι οποίοι εναντιώνονται στη Συμφωνία. Ποντάρουν στον αγνό πατριωτισμό των Ελλήνων για να ψαρέψουν ψήφους και οπαδούς, ενώ αυτοί γελούν και σαρκάζουν με τα ίδια τους τα λεγόμενα που δεν τα πιστεύουν. Πρόκειται για αδίστακτους δημαγωγούς. Ας μην εθελοτυφλούμε. Ας μη γινόμαστε «υπερπατριώτες» όπως μερικοί ταγοί της πολιτική. Οι σαχλαμάρες τους δεν πρέπει να μας επηρεάσουν. Τα φερέφωνά τους και οι κατά παραγγελία κονδυλοφόροι τους ας μη μας τυφλώσουν. Γίνεται μια αδιανόητη και άθλια διαστρέβλωση της αλήθειας εις βάρος των πολιτών και μία άνευ προηγουμένου παραμορφωτική «ανάγνωση» των κειμένων. Εκτίθενται ασύστολα απέναντι στην ιστορία και την πραγματικότητα λέγοντας τόσο ακραία ψέματα. Αναγνωρίζω την εντιμότητα και τα πατριωτικά αισθήματα των απλών Ελλήνων που εναντιώνονται στη Συμφωνία των Πρεσπών. Όμως πιστεύω ότι έχουν λάθος θέση και ότι από την προγενέστερη κατάσταση, αυτό που προκύπτει είναι πολύ καλύτερο. Θα μπορούσε μάλιστα με σωστούς χειρισμούς στο μέλλον, από τους πολιτικούς μας, να γίνει η Βόρια Μακεδονία μια χώρα δορυφόρος της Ελλάδος όπως περίπου είναι η Κύπρος. Μεγάλο το όφελος για τον Ελληνισμό σε αυτή την περίπτωση...

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία