 |
|
|  Δευτέρα 4/2
Τουλάχιστον δέκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μέσα σε δύο ημέρες στις Άλπεις,απο χιονοστιβάδες
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Δέκα σκιέρ σκοτώθηκαν και ένας ακόμη αγνοείται έπειτα από χιονοστιβάδες που σημειώθηκαν στις ιταλικές, τις γαλλικές, τις ελβετικές και τις αυστριακές Άλπεις όπου ο κίνδυνος ήταν «μεγάλος» εξαιτίας των ισχυρών χιονοπτώσεων, ανακοίνωσαν τα σωστικά συνεργεία και τα μέσα ενημέρωσης.
Ο βαρύτερος απολογισμός καταγράφηκε στην κοιλάδα της Αόστα, στο βορειοδυτικό τμήμα της Ιταλίας, με πέντε νεκρούς και έναν αγνοούμενο.
Στο θέρετρο Κουρμαγιέρ δύο Βρετανοί και δύο Γάλλοι που έκαναν σκι εκτός πίστας δεν επέστρεψαν χθες το βράδυ στο ξενοδοχείο τους. Σήμερα το πρωί τα σωστικά συνεργεία εντόπισαν τρία πτώματα.
Αλλού στην Ιταλία ένας νεαρός 18 ετών παρασύρθηκε από μια χιονοστιβάδα στην επαρχία Μπολτσάνο, κοντά στα σύνορα με την Αυστρία, ενώ ένας σνόουμπόρντερ πέθανε από ασφυξία κάτω από το χιόνι στη Λομβαρδία.
Το Σάββατο στη Γαλλία ένας σκιέρ που βρισκόταν εκτός πίστας έχασε τη ζωή του από μια μεγάλη χιονοστιβάδα στη Σαβοΐα.
Στην Ελβετία ένας άνδρας και μία γυναίκα παρασύρθηκαν από μια χιονοστιβάδα το Σάββατο στο καντόνι της Βέρνης. Η γυναίκα ανασύρθηκε ζωντανή και διακομίστηκε στο νοσοκομείο, όμως ο άνδρας εντοπίστηκε νεκρός.
Στην Αυστρία δύο άνδρες ηλικίας 30 και 52 ετών παρασύρθηκαν από χιονοστιβάδα στην Καρινθία. Ο πρώτος βρέθηκε σώος και αβλαβής, ενώ ο δεύτερος σκοτώθηκε.
Στο Τιρόλο δέκα σκιέρ ηλικίας 17 με 59 ετών παρασύρθηκαν από χιονοστιβάδα, αλλά κατάφεραν να βγουν από το χιόνι μόνοι τους.
Άλλες χιονοστιβάδες προκάλεσαν σημαντικές υλικές ζημιές, χωρίς να υπάρξουν τραυματισμοί. Είκοσι πέντε κτίρια πλακώθηκαν από το χιόνι στο Σάλτσμπουργκ, ενώ για κάποιες ώρες το Σαββατοκύριακο διακόπηκε η κυκλοφορία των οχημάτων στον αυτοκινητόδρομο της Μπρένερ. Εξαιτίας της διακοπής της κυκλοφορίας δημιουργήθηκε στην Ιταλία μια μεγάλη ουρά αυτοκινήτων και φορτηγών μήκους περισσότερων από 12 χιλιομέτρων, τα οποία παρέμειναν ακινητοποιημένα επί ώρες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
