 |
|
|  Σάββατο 16/2
Ο Μαδούρο εξετάζει στρατιωτική «ανάπτυξη» στα σύνορα με την Κολομβία
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
O πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο εξετάζει το ενδεχόμενο να αναπτύξει στρατό στα σύνορα με την Κολομβία, η οποία δηλώνει "αποφασισμένη" να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στον λαό της γειτονικής χώρας.
Κατά τη διάρκεια συνάντησης με την ανώτατη στρατιωτική διοίκηση, ο Μαδούρο ζήτησε από τον στρατό να ετοιμάσει ένα "ειδικό σχέδιο ανάπτυξης" στα σύνορα με την Κολομβία που εκτείνονται σε 2.200 χιλιόμετρα. Θέλει να αξιολογήσει "ποιες νέες δυνάμεις" απαιτούνται ώστε το σύνορο αυτό "να είναι απαραβίαστο, αήττητο,, απλησίαστο".
"Δεν υπερβάλλω. Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Ιβάν Ντούκε ανακοίνωσαν στον Λευκό Οίκο πολεμικά σχέδια κατά της Βενεζουέλας", πρόσθεσε ο Μαδούρο, αναφερόμενος στη συνάντηση των προέδρων των ΗΠΑ και της Κολομβίας στην Ουάσινγκτον την Τετάρτη. Ο Τραμπ δήλωσε τότε ότι εξετάζει "όλες τις επιλογές" για τη διευθέτηση της κρίσης στη Βενεζουέλα, υπογραμμίζοντας ότι ο Μαδούρο διαπράττει "φρικτό λάθος" εμποδίζοντας την είσοδο της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας στη χώρα.
Ο Ιβάν Ντούκε σκλήρυνε τους τόνους την Παρασκευή απέναντι στο Μαδούρο συνομιλώντας με τον Χουάν Γκουαϊδό, τον πολιτικό αντίπαλο του Μαδούρο που έχει αναγνωριστεί ως προσωρινός πρόεδρος της Βενεζουέλας από πενήντα χώρες. "Θα προσέξουμε ιδιαίτερα ώστε να σας βοηθήσουμε με αποφασιστικό τρόπο και η ανθρωπιστική βοήθεια να φθάσει στη Βενεζουέλα", είπε ο Ντούκε στον ηγέτη της Εθνοσυνέλευσης της Βενεζουέλας κατά τη διάρκεια τηλεδιάσκεψης που μεταδόθηκε ζωντανά στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Instagram.
Τόνοι τροφίμων και φαρμάκων που έχουν σταλεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες μένουν αποθηκευμένοι από τις 7 Φεβρουαρίου στην πόλη Κούκουτα της Κολομβίας, στα σύνορα με τη Βενεζουέλα.
Ο αμερικανικός στρατός θα προσθέσει 200 τόνους στη βοήθεια αυτή τις προσεχείς ημέρες, ανακοίνωσε χθες, Παρασκευή, αξιωματούχος του Πενταγώνου που ζήτησε να μην κατονομαστεί. Επίσης 2,5 τόνοι φαρμάκων και τροφίμων που εστάλησαν από το Πουέρτο Ρίκο (αμερικανικό έδαφος στην Καραϊβική) έχουν φτάσει στην Κούκουτα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
