 |
|
|  Κυριακή 17/2
TΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
O Τραμπ καλεί την Ευρώπη να «πάρει πίσω» εκατοντάδες τζιχαντιστές
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Οι μαχητές που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ στη Συρία είναι έτοιμοι να καταλάβουν τον τελευταίο, μικρό θύλακα των τζιχαντιστών στον Ευφράτη, δήλωσε ο Ζίγια Φουράτ, διοικητής της επιχείρησης κατά του τελευταίου οχυρού του Ισλαμικού Κράτους στην ανατολική Συρία, μια έκβαση που οδηγεί το αυτοαποκαλούμενο χαλιφάτο στα όρια της απόλυτης ήττας, δεδομένου ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έκανε λόγο για "νίκη 100%".
Ο διοικητής Φουράτ δήλωσε ότι οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) έχουν περικυκλώσει από όλες τις πλευρές τους υπόλοιπους μαχητές του ΙΚ σε μια γειτονιά του χωριού Μπαγούζ, κοντά στα ιρακινά σύνορα. "Μέσα στις επόμενες μέρες, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα διαδώσουμε τις καλές ειδήσεις στον κόσμο για το στρατιωτικό τέλος του Ντάες", είπε χρησιμοποιώντας το αραβικό ακρωνύμιο του Ισλαμικού Κράτους. Ο ίδιος είχε ήδη δηλώσει την Παρασκευή ότι θα γίνουν "σπουδαίες ανακοινώσεις" για τη Συρία τις επόμενες 24 ώρες.
Ο Τραμπ δήλωσε σήμερα ότι το χαλιφάτο του ΙΚ είναι "έτοιμο να πέσει και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ζητούν από τους ευρωπαίους συμμάχους να πάρουν πίσω περισσότερους από 800 τζιχαντιστές του ΙΚ που κρατούνται αιχμάλωτοι στη Συρία και να τους δικάσουν. "Το Χαλιφάτο είναι έτοιμο να πέσει. Η εναλλακτική δεν είναι καλή, δεδομένου ότι θα αναγκαστούμε να τους αφήσουμε ελεύθερους...", έγραψε ο Τραμπ σε μήνυμα του στο Twitter.
"Οι Ηνωμένες Πολιτείες ζητούν από τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλους ευρωπαίους συμμάχους να πάρουν πίσω τους 800 και πλέον μαχητές του ISIS που κρατάμε αιχμάλωτους στη Συρία και να τους περάσουν από δίκη", πρόσθεσε ανέφερε επίσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
