 |
|
|  Δευτέρα 25/2
Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν σε επεισόδια την ημέρα των προεδρικών εκλογών στη Νιγηρία
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Έως και 39 άνθρωποι σκοτώθηκαν στα επεισόδια που ξέσπασαν την ημέρα των εκλογών στη Νιγηρία, προχθές Σάββατο, ανακοίνωσαν μη κυβερνητικές οργανώσεις χθες Κυριακή, καθώς η χώρα περιμένει να μάθει το αποτέλεσμα μιας αναμέτρησης που χαρακτηρίστηκε η πιο αμφίρροπη από το τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας στη χώρα, το 1999, κι ενώ αμφότεροι οι επικρατέστεροι υποψήφιοι ήδη ανακοίνωσαν τη νίκη τους, χωρίς να περιμένουν τις επίσημες ανακοινώσεις της εκλογικής επιτροπής.
Η διαδικασία έλαβε χώρα με καθυστέρηση μίας εβδομάδας στην πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής.
Ήταν η οργάνωση-ομπρέλα Situation Room (σε αυτήν συμμετέχουν πάνω από 70 νιγηριανές ΜΚΟ) που έδωσε τον απολογισμό αυτό στη δημοσιότητα, επικαλούμενη στοιχεία της εταιρείας συμβούλων SBM Intelligence, η οποία εδρεύει στο Λάγκος.
Οι αρχές ωστόσο κάνουν προετοιμασίες για το ενδεχόμενο να ξεσπάσουν νέες ταραχές, μετά τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των εκλογών, εντός της εβδομάδας.
Τόσο ο πρόεδρος Μουχαμαντού Μπουχάρι, 76 ετών, άλλοτε επικεφαλής του στρατιωτικού καθεστώτος, που διεκδικεί δεύτερη θητεία υποσχόμενος να πατάξει τη διαφθορά, όσο και ο Ατίκου Αμπουμπακάρ, 72 ετών, εκατομμυριούχος επιχειρηματίας και πρώην αντιπρόεδρος, που υπόσχεται να μεγεθύνει τον ρόλο των επιχειρηματιών και του ιδιωτικού τομέα εν γένει στη χώρα, ανακήρυξαν τη νίκη τους χωρίς να περιμένουν τα επίσημα αποτελέσματα.
Η αστυνομία δεν έχει δώσει επίσημο απολογισμό θυμάτων των πολιτικών ταραχών στη δημοσιότητα. Ανέφερε ότι 128 άνθρωποι συνελήφθησαν σε όλη τη χώρα και κατηγορούνται ότι διέπραξαν φόνους, έκλεψαν κάλπες, ή πως αποπειράθηκαν να διαπράξουν νοθεία, καθώς και ότι κατασχέθηκαν τουλάχιστον 38 όπλα και ποσότητες εκρηκτικών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
