 |
|
|  Tρίτη 26/2
ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΙΝΔΙΑΣ-ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Ινδικά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν θέσεις "εξτρεμιστών" στο πακιστανικό τμήμα του Κασμίρ
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Οι ένοπλες δυνάμεις της Ινδίας έλαβαν μέτρα που ήταν «απαραίτητα» για την υπεράσπιση της χώρας, δήλωσε ινδός ομοσπονδιακός υπουργός, μετά την επιδρομή αεροσκαφών εναντίον στρατοπέδων φερόμενων ως εξτρεμιστών στο πακιστανικό τμήμα του Κασμίρ.
Ο Πρακάς Τζαβαντεκάρ, υπουργός Ανάπτυξης Ανθρωπίνων Πόρων, δήλωσε ότι ο ινδουιστής εθνικιστής πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι έδωσε πράσινο φως στις ένοπλες δυνάμεις να ανταποδώσουν την επίθεση βομβιστή-καμικάζι στο ινδικό τμήμα του Κασμίρ τη 14η Φεβρουαρίου, που αναζωπύρωσε την ένταση.
«Αυτό ήταν ένα απαραίτητο βήμα για την άμυνας της χώρας» και ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι έχει δώσει το ελεύθερο στις ένοπλες δυνάμεις», είπε ο Τζαβαντεκάρ, προσθέτοντας πως «όλη η χώρα υποστηρίζει τις ένοπλες δυνάμεις».
Οι επιδρομές στο πακιστανικό έδαφος σημειώθηκαν καθώς οι εντάσεις έχουν κλιμακωθεί στις δύο γειτονικές χώρες, που διαθέτουν πυρηνικά οπλοστάσια, μετά την επίθεση βομβιστή-καμικάζι στο ινδικό Κασμίρ τη 14η Φεβρουαρίου, στην οποία έχασαν τη ζωή τους 41 παραστρατιωτικοί.
Ο στρατός του Πακιστάν υποβάθμισε το επεισόδιο. Διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρξαν θύματα ή ζημιές όταν ινδικά μαχητικά «έριξαν βιαστικά» το «φορτίο» τους καθώς αναχαιτίστηκαν από πακιστανικά καταδιωκτικά σε μια περιοχή κοντά στη λεγόμενη Γραμμή Ελέγχου, τα de facto σύνορα των δύο κρατών.
Σύμφωνα με ινδικά ΜΜΕ, βομβαρδίστηκαν καταυλισμοί της Τζάις-ι-Μοχάμαντ, της οργάνωσης που ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση της 14ης.
Κατά το ινδικό τηλεοπτικό δίκτυο
CNN-News18, υπήρξαν «σχεδόν 200 θύματα» στα ινδικά αεροπορικά πλήγματα. Το δίκτυο επικαλέστηκε «υψηλά ιστάμενες κυβερνητικές πηγές». Δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες.
Το ινδικό πρακτορείο ειδήσεων ANI μετέδωσε ότι τις επιδρομές εξαπέλυσαν 12 αεροσκάφη Mirage 2000 της ινδικής ΠΑ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
